BEN yıllarca dağlarda gül aradım,,güllerde aşk,,aşkta gerçeği aradım,,yokuşlarda düzlük,,düzlüklerde özgürlük,,özgürlüklerde kendimi aradım,,kara günde dostu,dosttan güzel sözü aradım ÖZ-KISA ne varsa yaşamdan yana yaşanacak bir şeyler aradım.Evet bu gün güzel bir gündü karlı,puslu soğuk,ama o karlı günde karlı günde sıcacık yürekler vardı,,dostlar hanesine eklenen bir isim , bir alonun ucundan geliveren motivasyon vardı,,aslında güzel olan insan sıcağı,,ne güzeldir insan sevgisi,SEV eğer sevmeğe değerse,ÖL,,eğer ölmeğe değerse,,Peki-sevmeğe değer insan nerede,,bırakın ölmeği,,günümüz şartlarında tüm değerlerin parayla ölçüldüğü,insanların büyüdükçe küçüldüğü şu ortamda,,ama umut herzaman vardır,her sabah bir başlangıç olabilir yaşanabilecek nice mutlulukların habercisi olabilir,,ben hep gülümsüyorum inadına inadına yaşamı önemsiyorum hiç bir aksilik hiç bir yanlış hiç bir zorluk yıldıramaz beni uçurum diplerindeki çiçek misaliyim,vivaldiyi dinliyorum mevsimleri benim yüreğim hep ilk bahar hiç katlanamam o katmerli üşümüş solmuş mezarlık kasımpatısı halime,,hemen modumu değiştiririm,önümde dün gece okurken yarım bıraktığım Özdemir Asaftan şiirler var..yalnızlık paylaşılmaz,,paylaşılırsa yalnızlık olmaz.diyor ve ben düşünüyorum,Hani binlerce yıl dillere sakız olmuş,şarkılara ahh,,ahh ettirmiş yalnızlık edebiyatındaki umarsız bir kaderciliğin çehre değiştirmesi umarını buluşuydu. bu yalnızlığın kendini bulması değerinin anlaşılmasıydı.Özdemir Asaf okurlarına yalnızlığı sevdiren değerli bir şair,,gönlünce yaşamış,keyfince içmiş,yazmış,sevmiş,kimseye hesap vermemiş ve bütün hesaplarını kendi ödemiş bir şair ,,işte yine telefon çalışıyor glu glu hindi sesli telefonum hiç susmadı bu gün hilafsız on kez ara verdim şu yazıya zaten bu gün siteye yazdığım son iki yazı alıp başını gitti nereye bilmiyorum,,serseri yazılar,,birde ben doğaçlama o an hissettiklerimi yazıyorum sonra aynı yazıyı yazmak hiç mümkün olmuyor,,şayet kaydetmemişsem ki kaydetmedim sunakları yüreğimde nasıl olsa var diye,,yine telefon,,şimdi arayan kısa marlboro kılıklı arkadaşım üfff kü üfff,,nasılsın diyor iç güveysinde halliceim çalma telefon lütfen şu yazıyı bitireyim iş bulma kurumuna döndü ev vallah vah başıma yok bu yazı tamamlanamayacak en iisi ben telefonun başında heykel kaidesi gibi dikileyim,,cebi sessize aldım cepten ulaşmayan evi arıyor,,bakın eski madende bir göçük gibiyim şu an heran çökebilirim ..kalktım telin fişini çektim ohhhhhhh yazmağa devam şimdiii yüreğimin duvarına gülümseyen bir kadıniçenin resmini asıyorum ..mona lisa çatlasın kıskançlığından,,binlerce selam bu yazımı okuyan güzel insanlara hepinize şen bir temmuz kahkası kadar neşeli günler diliyorum evettt yürek bahçemden hepinize birer demet gül gönderiyorum,,lütfen yüreğinizin rüzgarsız bir yerine koyuverin,,hoşca ve dostça kalın...