“Teslim ol!”

Bu çağrıyı sıkça duyarız. Omuz silker, duymamazlıktan geliriz. Ama o kendini duyurur:

“Teslim ol!”

Bu sözleri duyduğunuz anda yapılacak şey bellidir: Ateşle karşılık verilir.

...


İlk salvodan sonra iki askerin düştüğünü gördük. Demek ki iyi mevzilenmemişlerdi; demek ki yeniydiler. Ustalaşmış olanları bilirlerdi ki “Teslim ol!” dendiği zaman gerilla ateş edecektir; bu yüzden de uygun yerlere sinmek gerekir.

Kero bana nereye çekileceğimizi sordu.

“Çekilmek mi?” dedim, “Baksana adamlar bizi çembere bile alamamış. Fundalıkların oradan yüklenip yaracağız. O panikle mevzilerini terkederler, biz de onları indiririz.”

“Ya tuzaksa? Ya fundalığı bilerek gevşek bıraktılarsa? Aşağıya inmemizi bekleyip bizi daha rahatça alacaklarsa?”

“Son telsizde askerin başında kim olduğu söylenmişti?”

“Ataman binbaşı.”

Gördün mü gibisinden bir ifade takınıp:

“Hala tuzak olduğunu düşünüyor musun?” diye sordum.

Kero cevap vermedi. Fundalığa doğru bakıyordu. Onun kararsızlığını fırsat bilip serlere ne yapacağımızı anlattım.

...

Botan komutanlığından bir bildirge yayınlanmış: Bizim yaptığımız yarmanın başarısı övülüyor, cesaretimizin diğer yoldaşlara da örnek olacağından bahsediliyor. Birazdan kampa varacağım. Kero’nun bacısı hala orada olmadı. Haberi ilk benden duysun istiyorum. Şansım varsa onu sahaya çıkmadan yakalarım.