Bu fırsattan istifade benim memleketten bahsedeyim, dedim. Benim Tüvanlı olduğumu bilmezsiniz siz; bu vesileyle onu da öğrenirsiniz.

Tüvan, güçlü, kuvvetli anlamına gelir. Benim memleketim de öyle bir memlekettir.

Tüvan’a giden var mı?
Yok mu?
Orası,
Harika bir dünyadır!

Tüvan maatteessüf, yaşayabilmek için herkesin kötü olmasının zorunlu olduğu bir dünyaydı…
Orada, konseptüalizmin gereği olarak her lahza çevreye direnme gücünü hazır tutmalıydı. Iralamamalara özen göstermeli, bunu aralamamaları gerekliydi.
Olan biten her şeyden etkilenerek kendinizi sürekli geliştirip bu direnme gücünüzü büyültmeliydiniz.

Orada verilen eğitimler size, kişiliksizleştiricileştiriverebileceklerimizdenmişsinizcesine verilmekteydi ve tamamıyla, muvaffakiyetsizleştiricileştirilmeyi hedeflemekteydi. Yetiştirilen ekonomistlere, ekonomik yapısının nasıl muvaffakiyetsizleştirilinebilineceği öğretilirdi. Mühendislere, bir fabrikanın üretimde nasıl muvaffakiyetsizleştirilinebilineceği öğretilirdi. Kezalik, mükemmelleşemememmiş işçilere yapılan işlerde nasıl muvaffakiyetsizleşilinebilineceği öğretilirdi.
Siyasi Partiler, “bu memleketi diğer memleketler karşısında en iyi biz muvaffakiyetsizleştirebiliriz,” diyerek oy isterlerdi. En muvaffakiyetsizleştirebilici parti başkanları, mitinglerde, “Tüvan, seninle gurur duyuyor!” diye atılan tezahüratlar eşliğinde alkışlanırlardı.
Velhasıl-ı kelam, nasıl muvaffakiyetsizleştirecekleri öğretilememiş kişiler muvaffakiyetsizleştirilememiş kişiler olarak ıskartaya ayrılarak vatandaş olarak kullanılıyorlardı. Bu büyük vebalden kurtulabilmek umuduyla, evvelden hüpletiyormuşsanız birer muvaffakiyetsizleştirici olarak yetişmeye gayret göstermeliydiniz.

Bir Siyasi Parti de ben kurdum. Adını TÜVAN İŞÇİ PARTİSİ koydum. BUGÜN TÜVAN İŞÇİ PARTİSİNE BİNLERCE KATILIM OLDU VE PARTİ HIZLA BÜYÜME YOLUNDA ÖNEMLİ ADIMLAR ATTI. TÜVAN İÇİN HAYIRLI OLSUN…Partimle gurur duyuyorum. Herkes sandı ki, parti programımda ülkenin en iyi partimiz tarafından muvaffakiyetsizleştirilinebilineceğini anlatacağım; oysa ben tam tersini yaptım, halka alafrangalaştıramayacaklardansalar ve gelenekselleştiriveremeyebileceklerdenseler ülkenin nasıl muvaffakiyetleştirilinebilineceğini anlattım.
Tüvan’ı çok sevenleri çevremde toparlayarak bu duruma bir dur demenin gerekliliğini anlatmaya çalışarak, onlara hödükleşmiyorsanız muvaffakiyetsizleştirici olmayı yani muvaffakiyetsizleştiricileştirilmeyi reddedin, dedim.
Bu konuda bulabildiğim her meydanlıkta, her insana, hiç üşenmedim, ileri geri konuştum. Yapılan ilk genel seçimlerde ise maatteessüf binde dört oy alabildim. Olsun! Yılmadım, mücadelemi sürdürdüm.

Benim bu tarzım üzerine, bazıları, tekerlerine çomak sokmakta olduğumu görmekte gecikmediler. Herkesi kolayca muvaffakiyetsizleştiricileştiriverebileceğini düşünen bu şahıslar, bu duruma çok sinirlendiler. Beni “otokontrolsüzleşiyor” diyerek Hergelekon davasından tutuklattılar.
“Muvaffakiyetsizleştiricileştiriveremeyebileceklerimizdenmişsinizcesine laflar ediyormuşsunuz ha?” diyerek sorgulamaya başladılar. Kabahat, düşündürttürücülüğümüzünmüş ve unutturuculuğumuzunmuş. Hassasiyetsizleşseymişim bütün bunlar başlıma gelmeyecekmiş.
On yıl kadar süren mahkumiyet mahrumiyet getirmişse de cezaevinde de uslu durmadığımı, çan çan konuşup durduğumu, yazılar yazdığımı görünce, mücadelecileşiveremeyebileceğimizin öngörüsüyle, Muvaffakiyetsizleştiricileştiriveremeyebileceklerimizdenmişsinizcesine propaganda yaparak mevcut hükümeti yıkmaya halkı teşvik etmekten müebbed hapse çarptırdılar…