Enfüs'te, afak 'a, sük^kûn ve hareket te, her zaman, her yerden, her şeyden, hiç bir fasılası olmadan, na mütenahi "Rabbinizin nimetlerinden hangisini inkâr edi*yorsunuz?" sesi gelmek te. Marifet bu sesi can kulağıyla duya bilmektir.
Ne yazık ki, biz müslümanlar, Kur-anı Kerim'in lafzıyla o kadar çok meşgülüz ki, mana derinliğine inmekten adeta korkuyoruz. Daha Kur-an'a başlarken ki Besmele'yi şerifin hakikatini anlayıp idrak edebilsek, Allah, Rahman ve Rahim ile bilincimizi Tevhit deryasına sala bilsek, sır kapıları sonsuza dek açılacak, fakat bahsi geçen konunun en acı duyulacak yanı bizler sadece Besmee çekiyor ve Besmelenin ne olduğunu bilmiyoruz.
Vahim olan, birilerini taklitle islam ve Kur-an anlayışını sürdürmemiz. Herkes Cenabı Allah CC ye âşık olduğunu söylüyor, O nu esmasıyla, asarıyla, fiilleri, sıfatı ve Zatıyla bilmeden, anlamadan, baş ve can gözleri şahitliğini yapmadan, mevzut olan Allah CC yi değil, mevhumda ki Allah' zanlarıyla seviyor, zan ise hakikatte hiç bir şey ifade etmez. Ahlakı Muhammed'ile muttasıf olmadan, Onun "Âlemlere rahmet" sırlarını bilmeden tarih içinde ki rolüyle ve cismiyle bir tatlı hayal içinde seviyor. Oysa Cenebı Allah CC "şah damarımızdan daha yakın" adres veriyor, biz yabanda arıyoruz. "Âlemlerin Rahmedi" her an tecelli ediyor, gördüğümüze değil, görmediğimizin ardından koşuyoruz.
Cenabı Allah CC Cümlemiz taklit cehaletinden kurtarıp, hak ve hakikatin İlahi, kutsal ve Mukaddes gerçeğiyle yaşamayı nasip eylesin. AMİN
Şüphesiz doğrusunu ancak Allah bilir. Emeğiniz Karşılıksız kalmasın
En kalbi selam ve saygılar