Karışıyor bazen;
hayat yüzünden kafam,bazende ellerime gözyaşlarım damlıyor,bide bakıyorsun gülüyorum...Seni hatırlayınca hepsini unutuyorum.Sanmaki seni hiç düşünmüyorum...Seni çok çok seviyorum.Ellerimde hayatım madem;madem ellerimde yaptıklarım niye hayatıma etki edersin anlayamıyorum_Ama ben birşey biliyorum.Seni çok çok seviyorum.Dalga geçsende sevsende,sevmesende,unutsanda,takmasanda seni çok çok seviyorum.Seni sensiz yaşamak bazen zor geliyor haklısın,itirazlarım oluyor bazen,seni görünce sevmek zor geliyor;ellerimin titremesi,yüreğimin çarpması,birşey diyememem zor geliyor haklısın...
Ama haklı olmadığın birşey daha var birtanem ve benim kabul etmesemde hayatımdaki tek gerçeğim;
Seni çok çok sewiyorum
Neden bilmiyorum hep sana yazıyorum aklımdan geçenleri...Bilmesemde görmesemde sana yazıyorum.Çünkü seni çok seviyorum;hiç bir insan sevmeden şair değildir,bilmiyorsun neden yazdığımı...hiçbir insan görmeden şait değildir,bilmiyorsun aşık olduğumu...Bilmiyorsun seninle günlerimi bitirdiğimi,her kalemi tutuşumda senin için birşeyler yazdığımı
Bilmiyorsun çünkü aşık değilsin bana.Aşık değilsin belkide hala o var içinde
hala onu düşünüyosun,çarpan kalbinle onun ruhunu okşuyorsun
Seni sevmeyi severdim önceden,aptal gibi;ama şimdi sevmiyorum seni sevmeyi,bıktırdım çünkü çilekeşliği
Bunlardan sonra sana en son sözümü söylemek istiyorum;
GİT;sevdan senin aşkın senin olsun git;
Beynimdeki kurumuş gözyaşlarını al ve git...
.SİNEM.