3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1346
Okunma
İçimi taşlıyorlardı. Burada yaşamak ayıptı çünkü.Ve ben yaşamak için düşünüyordum. Ayıptı.İstenilmiyordu.Kaderin peşinden koşmak ayak çizgilerinin belirlediği kalıpta saklı değildi!Nereden çıkarıyor insanlar bunu?
"kaderimi yaşıyorum"
Ne büyük alçaklık! Canavarların üzerine gelmesini bekliyorsun, kaçmak düşünmekse... Sen kaçmıyorsun.Ama bu cesaret değil. Düpedüz akıl cinayeti! Durduramadım, cinayet hastalıktı.Bulaştırıyorlardı, yeni doğan ölülere..
Hayır...Taşlasınlar! ben sadece kırılırım. Ölmek de olsa sonu. Ama taşlaşmam, cinayet işlemem.İçimi hala taşlıyorlar, annem bana ölümü yasaklamışken.Onlarla cinayet işlememi bekliyorlar...Hayır, ben köle veya katil değilim!
Merve Taşçı
Şiirin sahibi
Cevap Yaz