Nereye kadar sürecek bu işkence? Sevgili eşim, ruhum artık bu ağırlığı taşıyamıyor. Kafese kapatılmış bir vahşi hayvan gibiyim.Beni kafesin içine seni dışına koymuşlar.Etrafım demir tellerle örülü,bedenim kafese gömülü..Ne bitmez bir zamanmış içine düştüğüm? Sıkıldıkça bir çıban gibi sen büyüyorsun içimde. Firar etmek istiyorum sana. Sana tutunmak isteği geliyor bir sarmaşığın sarıldığı duvar gibi.Uçurumun en dibindeyim, karanlığın en karanlık olduğu andayım.Hep uçta, hep önde, hep sınırda..
Bataklıktayım, sen gül bahçesinde.Yangındayım, sen sebillerde.Bu hicran mahv eyledi beni, kahr eyledi beni..Eyleme beni artık, aç kapını.Yargılama beni, sevdiğimden dolayı hırpalama beni.Sensizliği anlatsam da nafile sana. Arayı arayı bulsam izini yar, ötelere kadar gelsem yar.
Zamanın öğüten hali sensizlikte çıktı ortaya.İnsafsızlığı, din iman takmazlığı..Ruhumu ısıran dişler var. Ruhumu kanatan hasretler var.Yastığımın baş ucunda göz yaşlarım var.Kocaman bir yalnızlığı soluk soluk içime çekiyorum. Ruhuma öyle bir çentik attın ki silemez kimse.
Saymıyorum artık günleri
Takvim yapraklarını kopardım
Saatleri kırdım
Yok saydım insanları
Çiçekleri kuruttum
Bil iki gözüm bil vaziyetimi.
Şimdi yağan gök yüzünden kahırdır sicim sicim
Hüzündür anasını satayım
Göz yaşıdır sel sel.
Bilme ne halde olduğumu
İşkenceden beter uzun gecelerde boğulduğumu
Bu anlamsız ayrılık da neyin nesi?
De bana,
Bu suskunluk neyin muhasebesi?
Korkuyorum sevgili,
Yalnızlıktan, ansızın nefessiz kalmaktan.
Yani sensiz, yani cansız kalmaktan.
Bir balığı çıkartmışsın suda farz et
Yaşar mı bir daha
Bir çiçeği koparmışsın dalından
Kokar mı bir daha
Alışkın değilim yokluğuna,
Ne bekliyorsun artık?
Bir ses, bir nefes…
Yoksa, yoksa içine düştüğüm kafes boğacak beni.
Uzat ellerini artık, yoruldum
Al yalnızlığını başımdan
Uzat ellerini, kurtar beni dehlizlerden
Işığına, varlığına ihtiyacım var.

Sil baştan bir yaşam vaat edilse sana gözüm kırpmadan canımdan can veririm.
Bekle beni.
Gözü karan geliyor. Sen gidersen beni de bu dünyaya mıhlamazlar ya!