Nedenler ne denli güçlü/güçsüz olsa da kendilerinden kaynaklanan sonuçlar kişiyi/kişileri bir noktada bağlar.

A: Aslımı arıyorum!
B: Neden, yoksa yitirdin mi?
A: Neden yitireyim?
B: Genelde yiten aranır.



A: Biliyordum, unuttum!
B: Olmaz! Unutamazsın!
A: Neden?
B: Bilseydin, hatırlardın!



A: Ömrümde hiç ağlamadım.
B: Olamaz!
A: Nereden biliyorsun?
B: Çünkü doğarken herkes ağlar!



A: Kimseyi ağlatmayacağım.
B: Olamaz!
A: Nereden biliyorsun?
B: Ölünce birileri ağlar!



A: Parayı pek sevmem!
B: Neden?
A: Çünkü yüzü soğuktur!
B: Parası olmayanın yüzü sıcak mı?



A: Sıcakta soğuk içerim.
B: Neden?
A: Çünkü soğukta sıcak içerim.
B: Peki, ikisini karıştırsan, olmaz mı?



A: Artık herkese selam vermiyorum.
B: Neden?
A: Borçlu çıkmamak için!
B: Bana olan borcun için ne dersin?



A: Çok iyiyim.
B: Bunu sen söylüyorsun!
A: Yalan mı?
B: Hiçbir satıcı ‘Ayranım ekşi.’ demez!



A: Sana güveniyorum.
B: Teşekkür ederim ama güvenme!
A: Neden?
B: Ben sana güveniyor muyum?

*

A: Ah, bir zengin olsam!
B: Sakın olmayasın!
A: Neden?
B: Çünkü şimdiki halini çok ararsın!

Nedenlerin ne denli güçlü olabildiğini ve sonuçlarının da başka nedenlere bağlanabildiğini ilgi, bilgi ve yüksek takdirlerinize arz ederim.

Kıssadan hisse alma keyfiyeti siz değerli okurlarıma aittir.

Saygıyla, efendim!

02.09.2012