Bir duygu oturur bazen içine ,anlatması zordur,hüzün gibi, sıkıntı gibi....Haykırmak istersin dağlara,denizlere içindekileri.seni duyan bir sensindir...Efkara yenik düşersin,içki kadehine yönelirsin İçtikçe unuturum dersin.Önce hafif bir çakırlık gelir üzerine, vara yoğa gülersin.Kadehlerin arkası geldikçe aklına getirir yine küfür edersin,birazda lanet yalnızlığına...



Sonra tanrıya sığınırsın,Allahım sen ver metanet...Önce huzur gelir, avunursun kendince..Bir zaman sonra tanrıda duymaz olur ne dediğini..Bazen boş verirsin, hayatın akışına bırakırsın kendini,baktıklarını görmeye başlarsın.Güzelliklerde vardır yaşamın içinde,doğanın yedi rengi,kuşların sesi,suyun berraklığı,gökyüzünün maviliği gibi...Güzel be..! hayatta yaşamda olmalı dersin...

Kimi tamamlamıştır ömrünü, göçer gider,hiç yaşamamış gibi..Kimi gözlerini açar, anne karnından gün ışığına,nereye geldiğini bilemeyen saf ,masum bebekler



Bazen sebepsiz savaşlar çıkar,kan dökülür seller gibi...Hunharca katledilir çocuklar,konuşur hiç susmayan mertlik bozgunu silahlar gibi....Kimileri hayat kavgasında ölümüne çalışanlar,kimisi varlığın zirvesinde, hızlı gider ölümüne susamışlar gibi...

İki uç dünya..,Kuzeyle güney gibi,sıcakla soğuk gibi,güneşle ay gibi,var ile yok gibi.....Garip bir duygu basar içini, bir anda hüzün dolar...yüreğinde saklıdır suskunluklar,tiz çığlık ve isyanlar....



Bazen aşk istersin ayaklarını yerden kesen,duygulu coşkulu,tutkulu....Çalıverir hiç ummadığın anda biri gönül kapını,önce çekinirsin...Kim olduğunu bilmeden buyur edersin tanrı misafirini,bendeki sen gibi, gelir yüreğinin baş köşesine geçer oturur....Masal başlangıcı gibidir,ya sevilirsin sevdiğin gibi,yada eğlenir seninle çocukluğundaki oyuncak gibi...Zamanla sıkılmışsa, çıkar gider hiç sana gelmemiş gibi...Yine kalırsın kendi yalnızlığınla....



Bazen yalnız kalmak istersin.Bu kez korkarsın, karanlık ve yalnızlıktan.Sanki arkanda masal cadıları var gibi...Işıkları açar uyumaya çalışırsın,uykunda terketmiştir seni...Şafaklar sökmez bir türlü,sırtına batar yatak, sanki dikenli tel batmış gibi...Yüreğin kafesine sığmaz, sanki gögüs kemiklerini kırıp çıkacakmış gibi...Ciğerlerin havayı çekmez olur içine,sanki baca dumanından boğulacakmış gibi...Zaman geçmez,öylece durur,dakikalara kilometre taşı döşenmiş gibi...Gözün hep saate gider ,sanki beklediğin varmış gibi...

Bazen kalabalıkların arasına dalmak istersin, tanıdık bir yüz görüp sohbet etmek gibi....Laflarsın biraz,sağdan soldan, konuşmayı unutmamak gibi...Bazen o kalabalıkta, yine kendine çarparsın,onca insan arasında yalnız gibi....



Bazen ümid edersin,coşku,sevinç dolar için,yüzünde bahar çiçekleri açmış gibi...Unutturur eskiyi içine dolan ümit,Hiç dokunmadığın birini düşünmek gibi...Görmediğin gözler, sana aşk sunuyor gibi...Duymadığın o ses,aşk mağmeleri söylüyor gibi...

Yanıbaşındadır aşk,mutluluk diyarına götürecek masal kahramanı gibi....

Bazen tükenir umutların,gelmeyecek yolcuyu beklemek gibi...Aşk sözlerine kanmış,yürek gibi...Limana beklenen geminin,fırtınada batması gibi....Güneşli havanın,aniden kasırgaya dönmesi gibi...Sanki yüreğinde depremler olmuş,enkazında kalmış gibi...



Bazen arzuyla yanar bedenin,tenini aşkın kolları sarmış gibi..Aralanır dudakların, tutkuyla öpülecekmiş gibi...Solukların hızlanır,kalbin yerinden sökülecekmiş gibi...Kokusu sarhoş eder terin,tuzu diline değmiş gibi...Bulutlara yükselirsin,aşkın hazzına varmış gibi...



Ağlamak istersin bazen,göz pınarlarında şelale var gibi...Tuzu yakar yanaklarını,denizin dalgası gibi..Yağmur yağar gözlerinden,gökten boşalmış sağanak gibi...İçinde biriktirdiklerini,selle süpürüp silmek gibi....

Bazende ağlamak istedikçe,yaş gelmez gözlerinden,sanki giden sevgili,gözyaşlarınıda almış götürmüştür,ağlamanı istemiyor gibi...Kuraklık düşmüş toprak gibi...Yeşermeyecek yapraklar gibi..Bir daha dönmeyecek gibi....



Bazen gülmek istersin,kahkahanı duvarlarda çınlatmak gibi..Kulaklarını dolduran ses gibi...Biran çıldırmanın eşiğinde gibi...

Bazen istesende gülemezsin..mimiklerin sinir uçları ölmüş gibi..Dudakların donmuş gibi..Gülüşünüde alıp götürmüş gibi..Ruhsuz cansız bir beden gibi...



Bazen kaleme dökülür içindekiler,her sözün şiirleşir sayfada,uyak kafiye bir bütün gibi...Her cümlede aşk, sevgi sözcükleri,gündüze hasret gece gibi..Denizin yüzündeki ışıltılar gibi..Teni serinleten yel gibi..Dudaklardan dökülen bal şerbeti gibi..Sanki içinde çağlayan duru sel gibi...

Bazen yazamazsın tek satır,tüm sözcükler tükenmiş gibi..Lugatta anlamı olmayan kelimeler gibi..Dillerin lal olmuş gibi..Sanki parmakların kırık, kalem tutamaz gibi..Dudakların susuzluktan yarılmış,kanar gibi..Duyguları ölmüş canlı ceset gibi....



Gün dönenceyi tamamlamıştır.Güneş vedaya hazırlanır,döner gökyüzünün rengi.Dağların arkasına sığınır. terketmeye utanır gibi....Kızıl sarı ateş topu ,hiddetlenmiştir sanki..Hüzne düşmüş yüzü asılmış gibi...gitmek istemiyor ,kan kırmızıya bulanmış gibi...Grileşir evren,siyahı koynuna almaya hazır damat gibi...Gecenin gizinde yaşamak ister gibi...Sanki ayıplarını saklayacak gibi..

Bazen denize vurur göğün siyahiliği,ışıltısını kaybeder maviliğin yüzü,hüznünü derin sularına alır gibi...Yunuslara şarkı söyletir gibi...İyotun kokusunu yayar gibi...

BİRGÜL AL 13-08-2012