iyi bir tema yakalamışsınız...Gülbahar bataklık çiçeğim benim, bu romanım onun bataklıktan çıkıp yaldızlı bir vazoya gidişinin yolculuğu... dikkat ederseniz onun dışındakilerin dili kabadır... bu kız babasının yurt kütüphanesinden getirdiği kitapları okuyup büyümüş ve üstün zekalı... amcasına o cevabı vermesi, amcasının babanın başına bela olmaktan bir vazgeçemedin, diye kızmasından, yani kızın onlara uyumsuzluğunun, onlardan farklı oluşunun herkes farkında, bunu iyice vurgulamam lazım yazı içinde birkaç defa daha... bu kasabaya tayinle gelen Halil Kaya da bu kızı tanıdıktan sonra üstün meziyetlerini fark edip okumasını yönlendirerek romanımızın hikayesini oluşlturacaklar... tabii zaten bir vazo çiçeği olarak dünyaya gelmiş olan Ümmühan'ın da okuma karşıtlığı ve evlenerek hayatını kurma şirinliği şimdiye kadar işlenmiş konumuzdu. Bu iki çiçeğin yaşam öyküsü romanımız olacak...SAYGILAR

Sizden iltifat almak onurlandırdı. Amai, sizin de itimamlı yazdığınızı biliyorum, kendinize haksızlık etmeyin. O güzel şiirleri ve diğer yazıları üretmiş olmanız az şey mi? Selam ve saygılar...

Kız , kafa yapısı olarak köyden ilerde. Çünkü, başlarda vurguladığım gibi, babasının çalıştığı yetiştirme yurdu kütüphanesinden getirdiği kitapları okuyarak büyümüş bir kız. Bunun etkisiyle köye, kasabaya sığmayacak, hayatını çok ileri seviyelere taşıyacak. Dünya güzeli, ama okumamış, batıkentli bir kız olan Ümmühan, işvelerle yaptığı evliliğe sığınarak hayatını kurmak isterken, okuyarak hayatını kurmak isteyen doğukentli gariban bir kürt kızı. Ve onların hayatında varlığı olan Halil Kaya... Romanımız, ana konusu da bu. Dolayısıyla romanımızın bu bölümlerinde Gülbahar'ın yıkıcı hayatından çektiği sıkıntıları yansıtan çeşitli enstantelere şahit olacağız. SAYGILAR