Bu gün ölümü düşündüm..Ciddi ciddi hem de.Yatağa uzanmıştım ve Hey!! dedim kendime..Farkında mısın ,şu an kafanda kırk tilkiyi dolaştıracak akla fikre sahipsin.Bir sürü şeye dertlenebilir ya da sevinebilirsin..Gurur da duyabilirsin kendinle,alay da edebilirsin.Kalmak,gitmek,yapmak ,etmek konusunda sonsuz tercihlere sahipsin aslında.Pek çok çözümsüz sandığın şeye sonraki bir zamanda baktın da,üzüldün hayıflandığına.Ya çok kolay çözümleri vardı görememiştin.Ya da zaman çözmüştü bir çoğunu senin yerine de, sen şaşıp kalıvermiştin;neden böyle dert etmişim diye..Sonra da geçip giden zamanı düşündüm.Daha dün çocuktum.Günler uzundu o zamanlar.Pek çok oyuna da ,hayale de zaman vardı.Sonra büyüdüm.Hayret!!Öyle çok şey vardı ki düşünecek,ölüme sıra gelmezdi hiç.Ya da her kayıp,başarısızlık ölüm gibi gelirdi zaten.Günler geçtikçe baktım ki,insanlar eksilmekte çevremden.Uzağa giden de,mezara giden de aynı mesafede gibi geldi bana çoğu zaman ..Bilir misiniz;insanlar ölene sevinir için için.Bu giden iyiki ben değilim diye.. Bakın tüm önemli yazarlara.Hepsi de zamanın birinde ölümü sorgulamış kitaplarında-olmadı bir paragrafta-.Ve.. Ben o kitapları okuduğumda ,onların fikirleri milyonlarca yıl önce ölen yıldızların bana ancak ulaşan ışıkları gibi gelmişti.Ölümü sorgulamak ,yaşamı sorgulamak değil mi aslında ?Ben bu gün ,-hiç de aklımda yokken hem de-ölümü düşündüm ciddi ciddi..Yok oluşta yok oldum sanki.Niyet ettim sonra ,küllerinden doğan Anka kuşu olmaya..