İnsanlar zaman zaman geçmişini arar.Gölgen,durmadan seni kovalar.Yanlızlik,geçmişini kurcalar,dertlerini aralar.Arilar,bal yapmak için kolları sıvalar.Kaybetmek,kazanmana zemin hazırlar.Sevinçler ve hüzünler,iki duyguyu bir arada yaşama sansini yoklar.Aydınlıklar,karanlıkları yarar.Bebekler,doğarken neden ağlar?..Güneş,her sabah Sultan Ahmet üzerinden pencereme izinsiz girip odamdaki tozları yutar.Yurdumun güzel insanları,zaman zaman beyaz dişleriyle havaya gülücükler atar ve zaman zaman nedensiz saatlerce ağlar.Sabah sabah insanlar yine bir o yana bir bu yana zamanı kovalar.Bir köşede kendine sarılıp donan sahipsiz bir adam hayata veda eder.Gazeteler,olayı sıradan bir haber olarak ufacık bir köşeye sığdırmaya kalkar.Behlül,izdivaç gibi ANTİSANAT programlarına yine masum halkım kanar..Oysa bir simitçinin eve ekmek götürme çabası sizi bilemem ama bana koyar...Yalanlar,sen istemesende seni arar.Kalemin,yanlışlarını karalar.Silgin,böbreğini yitirmiş bir insan gibi seni yeniden hayata bağlar.Defterin,üzüntülerini,sevinçlerini ve sitemlerini saklar.İki sevgili kızkulesine yakın bir yerde hayata meydan okurcasına sevişmeye başlar....Hakan,işte şimdi burda günün özetine nokta koyar..Öyle veya böyle Peki ya sizden başka benim gayrı kimim var?.....