Bir kimseyi sahip olmadığı sıfatlarla övmek, onu kibarca yermek demektir. cemil sena
Mavilikler
Mavilikler

Bir Parça Esinti

Yorum

Bir Parça Esinti

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

503

Okunma

Bir Parça Esinti

Tamam, olabilir. Neden olmasın? Başka bir esinti üfürür durur bu kez tüm nefessiz kalan, ölü yerlerini. Sen “yeni bir gün” dersin her adımında. Öyle bir yürürsün ki, dağları devireceksin sanki. Dereleri, tepeleri aşıp en olmadık yerlere varacak, kimsenin ilişmediği en kuytulardaki acılara değeceksin.


Yüzü aydınlık, rüzgarını kendi yaratan bir adam ya da kadın, hatta çocuk için uzak yakın yoktur pek çünkü. Bazen en uzaktaki şeyler çağırır kendine o insanları, yaşama dair her şey hızla çekip giderken üzerlerinden. En çok öyleleri yakındır o insanlara. Onlar için estirmek isterler en çok rüzgarlarını. Eskimiş, var olma sebebini unutmuş, bir kıyıda küskün, şaşkın kalakalmış; kendini seyreden…


Sen bilmezsin öylelerini pek. Kendini seyretmeyi hala bırakamamışlardan biri de sensin çünkü. Öylelerini göremeyecek kadar çok benzeşiyorsun onlarla. Çok uzaklara kaçmasan da onlar gibi, ara ara bir esinti gelip geçse de yüzünden, bir türlü güçlü bir rüzgar yaratamıyor içindeki dinmeyen o çırpıntı. “Yeter” diye haykırmıyor seni yarı kör edecek kadar anlamsız bırakan şeylere.


Şimdi diyorsun ki “Bu kez öyle olmayacak! Bu kez ben de görebileceğim beni çağıran şeyleri.” Mesela küçük bir kızın yüzündeki o boynu bükük çiçeği hemen seçeceksin, ondan metrelerce uzakta da olsan. Önceki gibi yürüyüp geçmeyeceksin küskün yüzlerin yanından. İçindeki eskiyen, çürümüş şeylerin kokularını bastırmak için, son sürat gaza basan sürücü misali, bir an önce uzaklaşmak için kaybetmeyeceksin görüntüleri, sesleri. “Yeter artık” diyen o haykırışın sert rüzgarı çoktan silmiş süpürmüş olacak çünkü içindeki çöpleri. Tertemiz, çiçek kokulu bir sokakta ilerlermiş gibi her ayrıntıyı hapsetmek isteyeceksin zihnine. Küçücük bir kir, yerde savrulan bir ekmek parçası bile estirmeye yetecek de artacak rüzgarını.


En çok da yüzlerde dolaşacaksın. En gizli kalmış patikalardaki kuruyan yaprakları savuracaksın bir bir… O yüzlerin sahipleri de senin gibi esip geçsin isteyeceksin çünkü bu sokaklarda. Rüzgarı asla dinmeyen tüm insanlar gibi sen de herkese bir parça esinti hediye etmek isteyeceksin. Sokak tertemiz kalsın, görmek isteyeceğin gibi bir dünyaya açılsın diye…







Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Bir parça esinti Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Bir parça esinti yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Bir Parça Esinti yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL