Senin için bir yıldız tuttum gökyüzünden. Tam da kaybolacaklarına yakın... Biliyor musun ben de kayboluyorum bazen gözlerinin derinliklerinde, sığ sularında, yakıp yakıp söndürüyorum kanımdaki ateşleri. Çünkü ben alevlerden ürkerim, senden ürktüğüm kadar.sınırsızdır aslında iç dünyam. Gördüğün gibi sert değil duygularım. Ben de herkes gibi çocuk oldum, ben de özgürlüğümün son demine kadar harcadım çocukluğumu. Son kuruşuna kadar. İçimden çocukluğuma geri dönmek geliyor. Günleri yılları harcamak geliyor, kaygısızca ve tutumsuzca. Senin için mısra bile yazmaya başladım. Bunun ne demek olduğunu bir bilsen... Bir bilsen mısraların bendeki anlamlarını. Ve ne kadar değerli olduklarını bir bilsen. Anlardın çoğu şeyi. Gözüm dalıyor şu anda. Yine, yine çok uzaklara, bin bir düşünce arasında neden seni düşündüm birden. Belki de bir ışıkla yaklaştın bana. Belki de sadece ben fark ettim o ışığı, bir gece yarısı, okyanusun tam ortasındaki, karanlık girdapların arasından yükselen o ufacık ışığı ben, kendim fark ettim. Doğa ne demek bilir misin? Bende doğa demek nefes almak demek, hazinelerin de üzerinde bir cevher demek, bazen de en yakın sırdaşım demek. İnsanlarda bulamadıklarımı onda buluyorum, çünkü anlıyor musun? Ona yazarım çoğu zaman mısralarım, içimi ona dökerim ve sadece en sevdiğim varlıklara mısra yazarım düşüncelerimden gelen derin bir ses ile ruhumun emriyle yazarım... İşte kışlar, baharlar, yağmurlar, yıldızlar dostumdur benim bilesin... En barışık yaşadığım varlıklar, o görmekte zorlandığımız hatta fark edemediklerimizdir. Sanma ki onlar önemsiz. Bir düş kurarım, geçmişten, gelecekten ve şu andan ilgisiz, zamanı belli olmayan bir düş, içinde neler barınır neler, bir bilsen. Bir bilsen zamanı yaşamak istemezdin, takılır giderdin o düşün peşinden, ilerlerdin hayatın banal akışına hiç aldırmadan... Korkunçluk yoktur hayatımda, korkunçluk kendinle dargın olmaktır kurallarımda. Ve bu duyguyu yok etmektir gerçek amacım, yaşama sebebim. Karamsarlığa da yer edindirmedim ruhumda çoğu zaman, ona asla taviz vermedim. Ruhumda boş yere acı barındırmadım, insan olmayı bir hak ediş olarak algıladım her zaman. Ve bunun değerini bilerek attım adımlarımı. Hedefim sonsuzluğa yol almaktır.

Reyhan Yonat