Son günlerde bir şiir yazma merakı başlamıştı Zehranın.Arkadaşı ,ilham geldi mi mısralar arka arkaya sıralanır, demişti. Ah o ilham bana bir gelse bende yazsam…

Bayram Bey: Günaydın ev halkı,anneniz nerede ?

Mete:Annem koltuğa oturmuş,uyandığımdan beri hiç kımıldamıyor,ilham bekliyormuş.

Bayram Bey:Ne, ilham mı bekliyorsun sen yahu?Kalk hadi kahvaltıyı hazırla! Ya ses versene kadın.. hipnoz falan mı yaptın kendi kendini kalk hadi…

Zehra:Ommm..ben kahvaltı hazırlamıyorum,ommmmm sen hazırla,ommm ben ilham bekliyorum…omm karşımda öyle gülüp durma ommmm….

Bayram Bey:Ya ben hazırlarım ama senin hazırladığın daha güzel oluyor.

Zehra:OOOOOmmm… Hep beni gaza getiriyorsun…OOOOmmm..

Mete:Baba, annem bana dün ne dedi bak, kusura bakma anne,babama söyleyeceğim.İnternetten Çince şarkıların Türkçe çevirisini bana yazıcıdan çıkarıver dedi.

Zehra:Bak Mete gelirsem şimdi terlikle yanına görürsün gününü.

Bayram bey:Valla sabah sabah beni güldürüyorsunuz,annen öyle sahtekarlık yapmaz,yapacak olsa niye kadın sabahın köründe transa geçsin.

Zehra: Aldın mı ağzının payını Metecim? Haydi, herkes mutfağa,çay demli zaten.

Bayram Bey:Ya, bırak bu işleri hanım.Sen şiir falan yazamazsın.Burnunu sokmadığın iş kalmadı:badanacılık,marongozluk,çiçekçilik,terzilik,makine nakışı,elektrik işleri,yoga,plates…Daha aklıma gelmeyenler var. Şimdi de şair olacağım diye tutturdun. Al örgünü yanına ,sende komşuların gibi gez kapı kapı.En acı tecrübeyi de badanacılıkta yaşadın,tutturdun evi buz beyazına çevireceğim diye hem de okyanus mavisine.

Zehra:Hangi ruh haliyle ben evi o kadar koyu bir renge boyatmışım hayret,neyse canım çevirdim buz beyazına.

Bayram Bey:Çevirdin ama yirmi iki kilo boya taşıdım ben eve. Boya fırçalarınla boyaların içinde uyudun bir hafta saçlar boya, üst baş boya,ayaklar leş gibi.



Zehra; on iki kilosu yere döküldü zaten.Sende ne inatsın,bir tek fırça sürmedin tavana,el ele yardım eder .Tuttu mu boğa inadın Nuh der peygamber demezsin. Bak sabah sabah açtırma kutuyu.

Bayram Bey:Boyacı istemedin,ben yapacağım diye tutturdun.Kurtul şu akrep hırslarından . Bir kişi her şeyi yapamaz.Şu kutuyu da artık sonsuza kadar dondur..

Zehra:Olur canım,emrin başım üstüne.

Kahvaltıdan sonra Zehra mutfağı topladı.Oh.. şükür.. herkes odalarına çekildi.Ben hemen ilham çalışmalarına devam edeyim,diye düşündü.Yatak odası en güzel yeriydi günün bu saatinde,serin ve loş…karyolanın karşısındaki koltuğa oturdu.İlham perisi bu gün gelir mutlaka diye düşündü.Haydaaa, kapının zili çalıyor.Alt kattaki komşusu Hayriye Abla.

Hayriye abla: Biz,birinci kattaki Haticelere kahve içmeğe gidiyoruz,hadi sende gel…

Zehra:Kapıma kadar gelmişsin gelmemek çok ayıp,yarım saatlik bir zamanım var birisi gelecek bana bu gün.

Zehra merdivenlerden evine doğru hızla çıkarken,’Oh,çok şükür komşuluk görevimi de araya
sıkıştırdım,iyi oldu gitmem,zaten bana hep sitem ediyorlar gitmiyorum diye.’ Hemen yatak odasındaki koltuğa oturdu.İlham…ilham.. ne olursun gel! Nasıl bir şeysin sen kaç gündür yalvarıyorum sana…Hayda telefon çalıyor yine..

Zehra:Alo, hayırdır Meral.
Meral:Bu gün öğleden sonra dörtte buluşuyoruz bak.Unutma dün söz verdin.
Zehra:İyi ki aradın,unutmuşum,görüşürüz.

Hay Allah ben kolay kolay söz vermem; ama mecburum gitmeye. İlham…. ne olursun gel lütfen….Hayda gene telefon.

Zehra:Anne! Niye aradın beni hasta mısın yoksa.
Annem:Kızım, hani beni yıkamaya gelecektin.Bir saattir bekliyorum.
Zehra:Hay Allah…Tamam on dakika içinde ordayım.Zile bastığımda kapıyı hemen aç,bekletme beni.

Bir işi bitirmenin huzuru ile eve gelen Zehra,hemen yatak odasında ki koltuğa oturdu.Sabahleyin komidinin üzerine koyduğu kahvesi buz gibi olmuştu.Bir yudum içti , fena değildi tadı.Soğuk kahve aslında daha lezzetli oluyor.İlham ne olursun gel duygu dolu bir şiir yazmak istiyorum..Mete odaya geldi.

Mete:Anne! Bırak şu trans işlerini,fabrika ayarlarına dön…hemen alış verişe çıkalım…

Zehra:Ne alış verişi bu,daha geçenlerde torbalar dolusu kıyafet almadık mı? 23 Nisanda aldıklarımızı saymıyorum.

Mete:Havalar ısındı anne, daha önce aldıklarımız baharlıktı.

Zehra: Tamam oğlum alalım.on beş gün sonra senin kıyafetlerini aldığın mağazanın önünde akşam üzeri buluşalım.

Mete: Anne! On beş gün sonra olur mu?

Zehra:Yahudiler ne demiş ”Bir şey almaya karar verdiğinde üç gün düşün.”

Mete:Üç gün demiş,dikkatini çekerim.

Zehra:Daha önce üç günü senin üzerinde denedim,olmadı. Ben de on beş güne çıkardım.

Mete:Anne! Meclis gibi kadınsın durmadan yeni yasalar çıkarıyorsun.

Zehra: Dur bakalım bu yaz torba yasa gündemde, hadi oğlum odana git.Ben ilham bekliyorum.

Mete: Anne! Lütfen şu sanatsal çalışmalarından vazgeç yakışmıyor sana.

Zehra:Haklısın Mete,yerden göğe kadar haklısın oğlum.

Mete:Floral kokulu annem, dur sana bir sarılayım.Al anne, al şu telefonunu kankilerin de durmadan arıyor.

Ayşe: selam arkadaş,akşama düğüne gidiyorsunuz değil mi?İnanamıyorum ben bu kızın böyle bir hata yapmış olmasına.Son derece asil,görgülü,çok güzel…Mal varlıklarını bilmeyen yok.Boğazda yalı,Çeşme,Alaçatı onlardan sorulur.Sen kim olduğunu bilmediği Şırnak lı güvenlik görevlisine kaç .Kızın Jipiyle kaçmışlardır artık.Senin onlarla altın günün vardı değil mi?

Zehra:Dört ay önce hiçbir şey demeden ayrıldı günümüzden,ben de bir ay önce duydum,çok şaşırdım.Annesini ve babasını bu kadar çok üzmeye hakkı yoktu.Aptal sarışın derler ya,onlardanmış.Çok hanım bir kızdı,günlerimizde benim kızla birlikte çay yaparlardı.Allah geçim versin,başka söylenecek laf yok…

Ayşe:Neyse canım çok dedikodu yaptık.Akşama düğüne giderken sizi alırız.

Zehra:Tamam görüşürüz.

Bana ne ya bütün bunlardan isteyen evlenir,boşanır,kocaya kaçar…Bıktım bu düğünlerden de artık…Offfff …ne olursun ilham gel lütfen!

Anam, gaipten sesler gelmeye başladı.

“Şiir senin neyine
Kızım bak git işine”

Defol git…pis ilham…geri zekalı ..defooollll!

Buldummmm!

Dikkat dikkat…başka ilham yok mu ?