Bir Azeri türküsü son günlerde geldi dilime takıldı. Takıldı ama nasıl takıldı. Esprili bir şekilde komik bir şekilde takıldı. Hızlı mı hızlı bir ritmi var, direkt beyne hitap eden bir gücü var, yerlere yatıran bir esprisi var.

Ne de hoş oldu, ne de güzel oldu, ne de esprili oldu aman sormayın sakın, okuyun sadece. Ay balam diye başlıyor ve bilumum hayvan ve hortlak ve canavar ismi ile devam ediyor.

Nakaratlar dilinize düşüp zihninizi meşgul edecektir. Belki de iki ayaklılarda uygun düşen isimleri araya serpiştirip espri malzemesi yaparak kullanacaksınız. Yahut sinirinize dokunan, cezalandırmak istediğiniz zatı muhteremleri bir şekilde tecziye edeceksiniz.



“Ay balam!
Tek başına çıkırem men dağlara bala dağlara
Yangını volkan görirem
Cin görirem can görirem
Mezarda hortlak görirem
Bin türlü tufan görirem
Gullidi yaban görirem korkmirem
Korkmirem balam korkmirem”



Tek başına çıkıyorsunuz dışarı film orada başlıyor işte. Çevrenizde ne kadar sapık ne kadar kapkaççı, ne kadar cepçi, ne kadar yankesici, ne kadar tacizci, ne kadar tecavüzcü, ne kadar sahtekâr, ne kadar riyakâr, ne kadar şehir eşkıyası, ne kadar baş belası, ne kadar hırsız, ne kadar arsız, ne kadar kalitesiz varsa hepsini görüyorsunuz.

Korkmamanız mümkün mü?

Kocaman bir şehirdesiniz ve tek başına kalıyorsunuz.

Cesaret ister yalnız kalmak bir şehrin ortasında.

Hele kadınsanız vay halinize!

Hele tekseniz, hele kimsesizseniz sormayın halinizi!

Aslında bu ruh hali çivi çiviyi söker tarzı bir ruh hali. Yangın görüyor korkmuyor, cin görüyor kokmuyor, hortlak görüyor kokmuyor, tufan görüyor korkmuyor, gulyabani görüyor korkmuyor. Sizce kimi görünce korkar? Sevgilisini mi acaba?



“Ay balam!
Şafak vakti düşirem men çöllere bala çöllere
Kükremiş aslan görirem
Kan yiyen sırtlan görirem
Dalgalı umman görirem
Cin görirem can görirem
Mezarda hortlak görirem korkmirem
Korkmirem balam korkmirem!”

Korku olmalı ama bu şekilde değil. Aslan dediğiniz bir adam sevinçten havaya uçar

ayı dediğiniz bir adam sizi hepten götürmeye kalkar. Birden karşınızda gördüğünüz ucube bir tipten dolayı sekteyi kalpten gidersiniz. İşiniz yok bağırın çağırın. Herkesin sağır kesildiği dönemdeyiz. Kükremiş aslanlar var toplumda, kan yiyen sırtlanlar var ama burası Afrika değil! Dalgalı ummanlar kişilerin kafasının içindedir. Cin olmadan dahi sizi çarpmaya kalkanlar var. Hortlak kisvesi ile maskeli dolaşanlar mevcut. Bu kadar korku aslında korkusuzluğu da getirir. Yılandan korkan birinin yılana dokunması, uçmaktan korkan birinin uçağa binmesi…



“Ay balam!
Bu korkmamazlığım ile bu korkmamazlığım ile
Vallahi balai Billahi balai Tillahi balai
Harda bir yobaz görirem
Harda bir softa görirem
Harda bir molla görirem korkirem!
Korkmirem balam korkmirem!
Dalkavuk fikirlerinden, riyakâr zikirlerinden korkirem
Korkmirem balam korkmirem!”

Her fikrin yobazı var, softası var, fanatiği var, canını vereni var. Dini kullananı var,

mezhebi karıştıranı var, hak ile halk arasına gireni var, ırk davası güdeni var, renk düşmalığı yapanı var. Dalkavuğu var, yaltaklık edeni var, kaltaklık edeni var, riyakâr olanı var, sahtekâr olanı var. Kâr amacıyla çıkıp işin içine edeni var. Düşündüğün zaman düşünceni bir tarafa çekeni var, inandığın zaman inancını bir taraf meyledeni var, konuştuğun zaman konuşmanı yaftalayanı var, takıldığın güruha göre seni etiketleyeni var. Ne de çok var!
Bu kadar üzerine gelen bir dünyanın cehenneme kadar yolu var.

Korkmirem.