Kanser li günler
kırıldı kol kanat, ölçüsüz ölüm !
zençirler pranga lı , yapışkan zamk lı sıska kollarım da tuzak girdabı çıkmaz sokaklar da oyunundaydım akarken çözümsüz yol güzergahı her damlası zehir ,yatması zulüm ! kan ım pırtlaşmış silahlı cephe ! ölüm üçgeninin yakasındaydım duygusu ölümcül dört pençe sarma yiğen karıncalar kıskacındaydım kipriksiz uyku nun istem hissesi yara/sız şişliğin kara cümlesi ağır bir endamın harayındaydım içten kemirirken noktalı virgül raun’suz ring’ler de can döngüsün de ! nakavt yenilginin ön sahasında trampet çalmanın yakınındaydım havlu atılır mı beyinsiz dedim ? gitse de çift bobrek bir de mesene Kadir Haktan TÜRKELİ |
Merhaba,
Tadı olan bir paylaşım daha okudum,değerli kalemden!
Teşekkür ederim saygılar.