Bileşik dertler
bir kış günüydü
haylaz,boğucu vede hayasız ! zamansız zamana gebe ! kayıp anosun da peş peşe ölüm haberi kulak zarlar da matkap delgisi tuzaklanmıştı mayınlı zik-zak lı yollar resmen ağlıyordu pus’lu, tipi’li hava yitip giden vicdan ölen se genceçik insan dı insan ! balık çırpıntısi tekin yüreğim kurumuştu nefessiz nefesler de ki sesler ! boğazlar da çözülemiğen kör incecik düğümler di! düşerken titrek yaprak sesleri gibi alıngan çok uluslu yan ! çekimsiz devran öz de ! hüzünlere alışıktı ağlamaz bellediğim gözlerim o gün tutturamadım sorguladım gün boyu neydik ne olduk ? bilinçi ni yitiren beyin içindeyse şaşkın şaşı düşünce o ! arada bir devrim marşı geldi aklıma Latin makamı olsun istedım dedim ya ! bugün hayasız bir kış havasında kar kütlesi döküyor çatıdan tabutların üstüne öyle ya ! ne kar izlerini kapattı gidenlerimizin nede kurt ulamaları, yanılttı bizi ! bir el bile sallıyamdık ? bir el ! güle güle yiğitler ! güle güle yoldaşlar ! Kadir Haktan Türkeli |