Hüzün
acılarım düğüm,
günlüğüm; ayımdan hüzün, alev yapışmış suratıma gizli bir şamar bir dileği bile olmuyan çürüksel günüm ayım ve yılım kalıcı mapus hasarı ateş sıcaklığında yanmak yanarcasına burağan şıvgın sancilara gebeyim artık ! ihanetlerin kılıç’ı boynum da ne Brütüs leri sayabildim? nede intikam hırslarını ama ! ne havarım oldu ? nede harayım ? gokkubbe bile ! şaşkın kaldı geldiğim yaşa ağ’larını örmüştü ! yaşam zorluğu dört koldan sarmalarken sermest yorgun bedeni cengavarlı dert küpüydü hayatım tutunmuştum balık gibi tuzaklanmış ağlara çözümü zor isyanlardaydım çırpınarak yanarken yanmak cabası derin bir çelişki içerisindeydim mesel bir şamar gibi ! bir kamçı gibi patlardı suratımın orta yerin de ! ne bir türküm vardı dilim de ? nede dert denecek yarim ve anam öyle ya ! artık ölümden korkmuyorum ! Ister aniden gelsinl ! ister möhletli zaten toplamışım tas tarağı ,! hüzün benden yamansa bende hüzünden ! Kadir HaktanTürkeli |
Güzel bir şiir okudum. Şairimi KUTLUYORUM. Nice güzel şiirlere...