Anneme
Başakları gecesi altına döktü güneş
Toprağın ciğerini yırtıp, alevine tutundu rüzgâr. Alabildiğine özgür, örtüsüzdü tüm dokular. Daldan kopup uçan yapraklar Deminde açıldı bütün sevdalara. Kâh toprak kâh deniz Kök saldılar, mor salkım sevgi saçak. Toprakta kum tanesi, denizde köpük Gökyüzüne süzülen kuş gagalarında Ekmek kırıntısı olabilmekti yaşam denilen, Örtüsüz doku yolunu öğrettiğin. Sabahlara doğan güneş uğurlanırken Yarının umuduna yatıran gecelere Sevgin doldu mevsim mevsim. |
Yarının umuduna yatıran gecelere
_______________Sevgin doldu mevsim mevsim.
Bahar gibi mısralardı , bitmesini istemedim inanın..Sevgimle Özden hanım...