Günbatımın rengi
Günbatımının renginde doğan Kulsu,
tepeler ve denizlerde pembe. Hasat zamanın ortasında gelmiş, Kalpte yaprak dökümü o zaman başlamış. Rüzgara teslim olmuş kızıl saçlı. Savrulur kül renginde Kulsu. Ruhunda örülmüş duvarlar; Sırtını ısıran soğuk dişler, hem acıtır hem de kanatır. Bir aşka tövbekâr olmayan, Sevgisiz kalpleri sarmayan. Herkesin fikrine olanak sağlayan dinleyip te aydınlanmayan. Bulanık sular inmiş tepeden, Çarpışan fikirlerde boğulan... Hayatta ki varlığı izleyen Kulsu; "Içi dışı bir olmayanın, kalbi sızlatanı neyleyim. Neyleyeyim ısıtmayan yaşları". |