Gönlüm SarhoşGecenin alaca karasında doğmuşum Bundandır yaşama olan tutkum Bu yüzden en çok Geceye düşen maviyi severim Dost yarası kanarken içimde Gün kızılı Yanıp tutuşurken sevda ateşi Çözümsüz bulmaca gibi bulanık Şimdilerde sönmeğe yüztutmuş Zaman zaman düşsede akalıma Dünler geride kaldı diyorum Beni yarınlara götür ey güneş Gece mavisi düşler kuralım Her bahar Nevruzlar uyansın bağrımda Bozkırların anası kıraç yurdum Tuğ bakışlım kalem kaşlım Tam ortasındayım hayatın Okuduğum hayat romanından Çıkarmak isteyip çıkaramadığım Seviyorum ekmek gibi tuz gibi Dayayıp ağzımı içtiğim İçimi serinleten soğuk su gibi Seviyorum memleketin bereketini İlk günkü gibi Ne zaman düşlesem içimden seni Bir allı turna konar Kökü kurumuş ağaç dalları çiçeğe durur Her akşam bir başka doğar ay Ey karlı dağların haylaz çocuğu Saklı içimin derinliğinde Bir başka sevdim ben kadınımı Bu kadınlar var ya Bu kadınlar ah bu kadınlar Hayatında ömür törpüsü Sanki ustalaşmış küfür abidesi Şimdi bir muhabet kuşu çırpınır Duyulmaz sesizdir çıglığı Bazı sevdalara kapı komşu Bazı çiçeklerin soldurduğu Güvercin yürekli demem oki Hep aşkla yanmalı ocağımız Sılaya düşen ilkbahar gibi Kalbim hiç durmadan çarpmalı Ey sevgili şiir senin özündür Sırtımı dayadığım sözündür Başımı koyduğum ilk dizindir Şimdi Yasla göğsüme başını Sevişen yaramaz çocuklar gibi Şimartalım bastıran duyğuları Geç kalmış gibi sarhoş yüreğim Hoş geldin ey sevda yürekli yar Hoş geldin ey aşk kokulum bilirsin ya Hiç bir aşk ki yok acıyı gark etmesin Hiç bir aşk melhemdiye sürülmez yaraya Hiç bir aşk iz bırakırmadan gitmez İz bırakmadan gitmez seven insana Salim Erben |