Biçimsiz hayatın avuntusu
Nasıl başlamalı ki kelimelere
Sevdanın kalpte bittiği yerdeyim. Bir yaz günü sırılsıklam büyüdü kırıklar? Duyuldu sesi tüm şehirler boyu. Yüreği titrek duvar diplerinde, Usulca son güzden artan aşkla, Gönül defterinin sızısıyla çürüdü gece. İçteki yönsüz nehir boşluğa sürüklerken, Kaybolan yüzü aynalarda ararken, Kırağı düşen saç uçları ağarırken, Soğuk takvimlerde ömür sürdürürken, Aya yıla sığmayan hayat romanı yazarken, Tüm gidişlere derin ah düşerken, Sevgiden yoksun anın demiyle geceye başlarken, Silüete ağır gelen isimsiz acıya, Kimliksiz hallerle kaldı ey aşk makamı. Yürek defterinde büyüyen sevdayla, Meğerse çürüyen ruhmuş. Düş sandığım sadece avunmakmış. Geceden geceye tüm umutlara, Göğüs tahtında zifir sürüldü. Avuntulu rüyalarla sustu yıldızlar. Ş İ M D İ Y S E Ne kaldıysa eksik gedik geride. En geride bırakma zamanıdır YAŞ! Doğrunun Yanlışı yenecek sandığım, Bu şekilsiz hayatın Biçimsizliği ile, Benliğimle Yaradan’a yöneldi geç kalmışlıklar..... Erhan Çuhadar Sabır Gemisinin Kaptanı |
Emeğine yüreğine sağlık
________________________Selamlar