Acına Gülümsemek
Kendimi ipe çekmeyi düşündüm çoğu kez...
Ben uslanmaz serseri duruşlu Yalnızlığın sensiz delisi Cigarasızlığında toy bir ozan! Sen ise kim bilir hangi iklimin solgun çiçeği Karnında sebebinde ben olmadığım bir bebek İsmini bile anmaya korktuğum bir kentte Bir başkasının kadınısın diye... Artık ölüm yok aklımda İpe gitmiyor ellerim Alıştım sanırım acına !... Gülümsüyorum... Ne acı !... Kelimeleri eskisinden daha bir yürekli çiziyorum sayfalara, Ve türkü söylüyorum dudaklarımın arasında mavi bir dünya, Önümde bir yığın kağıt; her gece insan olan uykuya vardığında... Ay yüreğime doğunca Çarpınca gözlerime yıldızlar Kaçarsa yakamozlar sessiz yalnız bir sabaha Titrerse kalemim üşümüş parmaklarımın arasında Korkarsa kelimelerim satır satır yazamazsam birden bire Ve sonra cigarasızlığım düşerse masama Bil ki o an seni düşünüyorum... Aklımda sen... Eylül/2006 Uzaklar |
ölürsem düşünemem seni diyerek kendine kurduğu darağacını nasıl da yıkmış sızılı elleriyle ölümden bile dönerek
kalem de kağıt da olmasa yine de seni yaşatmaktan vazgeçmem demiş
daha ne olsun aşkın derinliğine okudukça hayran bıraktıran şiire ve değerli şairine tebrik ve saygı ile