Üşüyorum
kâbusu derin uykular dı
nakkaşlı yorgun içinde ki rüyamla el ele veren zik-zak lı yolar karlı ,ayazlı gün ! kan ter içindeki uyanmalarımdı gecemi haram eden üşüyorum göz bebeyin in derinliğin de üşüyorum titrek berrak buzlu su lu hayellerim de! gülüşlerin firari sarmaş,dolaş olmuş sarhoşlaşmış Ay gibi haylaz ! üşüyorum kırık çizgisinin yamuk telin de üşuyorum ıslak bir mendilin özlemlerin de kocamış’lık ne zormuş meğer ? "Eşekten düşmüş karpuz " misali uşüyorum havadan sudan üşüyorum tek başına korkularımdan üşüyorum gözümdeki ıslaklarımdan üşüyorum işte ! Kadir Haktan Türkeli |