Yine gecenin üçü
saat gecenin üçü
kararmışken salkım,saçak bulutlar günahları ört-bas eden zifri karanlıktı gece söküğü gibi akarak giden ! bak ! yine nem tuttu his/li kipriği ? yine çınladı beynim de şekillenen dert yumakları ? vardım bağdaş kurdum "Köşem" adlı meyhanenin, kuytu bir köşesine dönüşsüz yolcu tekin zor zom olana kadar kadeh kadeh üstüne senle olan günlerimin günlüğünü sorguladım kör kıskaç beyinsiz beynini sorguladım, jiletten bile keskin dilini senle birlikte olduğumu sorguladım gittikce daralan günlüğümü, vede beni yeğip bitiren illetim di, hüzünlerimle el ele ayrılığın hazım etmesii ne zormuş meğer, ? çekmesi ölümden de beter ! pıhtı kan gibi ? ne kalem im yazdı o günü? nede ilhamım geldi ? üstüme oynanan satranç kuralsız dı ! ne kaidesi kaidedir nede onuru onur ! zıd kutup gölgem di peşimde ikiz! ölümcül oyun da yine sensizdim Kadir Haktan Türkeli |