[ italik ] Sarmaşıklar sarmış
dört bir yanımı ressam
bu virane halimi ne diye çizeceksin
kapımın tokmağıysa
hüzün vuruyor ressam!
izin ver önce bana
maziye dönmeliyim…
tıpkı eskisi gibi
şöyle süslenmeliyim…
/
Çift kanatlı oyma kapım açılmalı bahçeme
sümbüller merhaba, demeli
menekşeler gülmeli yine
gül desenli selsebilden havuza akmalı sular
semaya doğru
şırıl şırıl fışkırmalılar
coştukça fıskiyem
saydam su perdesine hayran
etrafında koşuşmalı çocuklar
/
Bir kızıl alev düşmeli
gün batarken o suya
ardından bir genç kız düşlerini yıkamalı
sımsıcak masum bakışları yansımalı tuvale
işte şimdi…
çizmeye başlamalı ressam!
söyle başladın mı ne?
/
Kuşlar…
parlak tüyleriyle
serbestçe uçuşan kuşlar…
rengarenk bu hayal içinde oynaşmalılar
/
Şu kafesli pencereden ve revzenden içeri
hafif bir firuze sızıvermeli
Germiyan Sokağı’nın saygın ninesi
sedirde ulu kadın edasıyla hani
elinde kirmanı yününü eğirmeli
/
Avludaki selamlığa çıkan ahşap merdivenimi
narin elleriyle silmeli evin perisi
ve
o kadife sesiyle
Kütahya’nın Pınarları’nı söylemeli…
o ses ki, yankısı geçmeli
ortası çarkıfelek
yıldız desenli yaşlı tavana
o nağme ki
Gediz Depremi bile bu kadar
titretmedi, titretemedi beni ya…
/
Çiz çizebiliyorsan bu hayülâmı ressam
haydi çiz efkârımı da! [ /italik ]

Ayşe Ceyhan