Bi mülteci adayı çocuk oyuncaklarını arar
Barut ve kan kokan caddelerde
Suskun,
ekmeğin ve gülümsemenin tadını unutmuş,
Dahi kokusunu annesinin
ve sıcak çorba buğusu

Sevdiğini her kaybedişte , saçları beyazdan renk çalıyor
Ah anasının boynu bükük kuğusu
Öksüzlük kırgın yakana yapışık kalıyor

Gözlerinde şefkat seli bir kahraman bekliyor çocuk
Bir de kışına yorgan
Feryadına ortak


Bir mülteci adayı anne bebeğini düşler,
Bilmem hangi izbede yalnız
Tebessüme darılalı ne savaşlar geçmiş
Her damlasına bir dua asılmış figan
Çokça hicran

Pazusunda mazlum feri bir fürsan bekliyor anne
Bir de duasına amin
Düşüne umut

Bir isimsiz fısıltı kahraman adayının kulağında:

[Ve sen midem sen makarnanı ye
Çileyi unut
Ne anne, ne çocuk
Bir dünyevi yolculuk
Kahkaha tünellerinde

Bir de slogan at bol bol
Kahrolsunla başlayan..

Anneye düş , çocuğa ekmek olma
Kahraman olma .]
...

Haydi kalk, seccadene koş..