26.1.2018 02:16:21
Bedenim;
Zamanın kollarına uzandığında,
Saatin zemberi kopar hayattan...
Gecenin kulağına fısıldanır,
Akşamın götürdükleri sessizce,
Dil acı bir tad dolandırır,
Belirsiz durakların damağında...
Umut güvercini uyku döker kanattan,
Islak kiprikler tırnakla örtülür,
Gözler uykuya direnir belirsizce,
Yalnızlığa;
Sensizlik desinler diye...
Bir anda;
Gökyüzünün perdesi yırtılsa sessizce,
Gün ışıyana kadar sana göçer,
Gecenin çaldığı umut bulutlarım...
Gece karanlığıu öldürmekden vaz geçer,
Kırılır sana uçan serçe kanatlarım...
Tırnaklarım denizin tenini yırttıkca,
Kıyıya vurdukca dingin dalgalarım,
Maviler kana boyanır çaresizce,
Yalnızlığa;
Sensizlik desinler diye...
Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 19.01.2016
