Ara Name

kaygılı telaşlı ama umutlu koştum hep
ak ve karanın içinden geçtim
dilim bir türkünün peşindeydi bakışlarım herkese "merhaba"

koşmak ulaşmaktı gönüllere koştum

maviye bakmak ne güzel su ne güzel
gemileri yelkenlerine kavuşturmak ne güzel

barış şarkılarını birlikte söylemek daha da güzel

ah bir yok edebilsem savaşı keşke
ah keşke kardeşim

şimdi koşup bütün yarınları kucaklamak var ya
gücüme gücüm yetmiyor ki
açamıyorum kollarımı kırmışlar yine "güvercinin" kanadını
yazık anımsamak ne zor onca insanlık ayıbını
oysa elvedalarda kalmalıydı kirli -kara günler

bedenim yorgundu mecasizdi düşlerim
ben yine de koştum
ellerim barışın ellerinde olmalıydı tez elden

çıplaktı geçtiğim meralar susuzdu ağaçsızdı kader değil
sadece karamuklar sarmıştı her yanı
ben bir türlü ılgıncarı severim diyemedim ki
saverim tan vaktini severim gülümseyen asma fidanını
hem de yârimin gözlerime bakışını

bir gelin çiçeği göz kırptı halay başı gülümsüyordu
gördüm
çocuğun uçurtmaya gönderdiği öpücüğü de gördüm

gün batımları bir bir dönüyor yine kızıla
ekmek dersen yine aslanın ağzında
bak şimdi
kedilere mama verme zamanı unutmadım ki onları

bırakmadım umudumu koşuyorum ardı sıra her yerde
de ki
bir ressamın fıçasındayım şu an
ya da
kemancı ara nameyi bitirmek üzere



Şükrü BEŞİKTAŞ