Nazar ettim birgün birkaç kabire,
Dönmüşler toprağa gerçek kıbleye,
Sordum kaçmak varmı buradan diye,
Dedi çare yoktur eşyadan gayrı.



Kabir dile geldi yoktur acımam,
Genç ile yaşlıymış farkında olmam,
Dedim sen dünyada ne işe yaran,
Ben konağım dedi yolcular ayrı.



Bir günde uğradım süslü kabire,
Zenginlık kalmamış dönmüş fakire,
Dedim rüşvet versem münker nekire,
Yardım olmaz dedi namazdan gayrı.



Niceleri bana konuk oldular,
Kabirler hergün de lebaleb dolar,
İnsanlar benden niye çok korkar,
Anlamaz bir kimse veliden gayrı.



Beni görüp niçin hazırlık yapmaz,
Yarın gelecekler bunu anlamaz,
Dedim soğuk yüzün canlı kalamaz,
Çare yoktur dedi deliden gayrı.



Konuştum kabirle bütün gün boyu,
Gündüzler kabristan insanla dolu,
Birkaç mümin geldi defnettik onu,
Gece insan yoktu mevtadan gayrı.



Hüdayi çok korktum gece kalmaktan,
Koymasın Allahım onu anmaktan,
Dedim kabir sensin tek gerçek vatan,
İnsanlar aldanır veliden gayrı.

02.12.2015//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN
****