[ italik ]

Gece karanlığında sessizliği yırtarak
Korkularımın sesi yankılandı: tak, tak, tak…
Bir yanda sessizlik var, bir yanda panik atak…
Yüreğim çırpınıyor; dinlesene arkadaş!

Koşar adım yaşarken bu hayatı acele,
Neyi, neye kattık biz; neyi ittik ecele?
Sen, benden farklı mısın; bir baksana sicile!
İstikbali düşünüp inlesene arkadaş!

“Ne var, ne oldu sanki?” Diye sorma ha, sakın.
Sorular üşüşecek ard arda, akın akın…
Salimen düşünürsen belki yarından yakın
Felâketler zinciri, anlasana arkadaş!

Bir yanda lüks hayata kanıp giden gençlik var
Öbür yanda barlarda yanıp tüten gençlik var
Karanlık köşelerde sönüp yiten gençlik var
Şehirler haykırıyor, tınlasana arkadaş!

Anadolu bakirdi, kimler girdi kanına?
Sokul da bir nazar et, gir gençliğin yanına!
Sana neler anlatır, can yük olur canına;
Saflığını milletin, kınlasana arkadaş!

Vekil seçer yollarız, tez unutur bizleri.
Arada bir dolanır, aranır oy izleri.
Gönül almak için de: “Unutmam, der, sizleri”.
Vefasızlık zehrini sonlasana arkadaş!

Okul, cami ve kahve muharebe halinde…
Kütüphaneler garip, birkaç müzmin elinde.
İlim nereye gider, kültür neyin yolunda?
Milletin bekasını yönlesene arkadaş!

Düğünümde, toyumda kalmadı bir millî iz;
Kulakları çınlatır yırtık sesler, ne de tiz…
Folklorumun peşinde ecnebi var, çok titiz!
Eğlencemde yozluğu önlesene arkadaş!

Millî öykü ve roman kahramanlarım nerde?
Nerde kaldı maniler, öz destanlarım nerde?
Efsaneler derleyip anlatanlarım nerde?
Katıksız kültürümü ünlesene arkadaş!

Var mı bence düşünen, kaygı duyan başka kul;
İstikbale umudu aşılayan bir okul?
Mücadele safına bir nefes daha sokul!
Muhacir’in birini binlesene arkadaş!

-muhacir bozkurt-
Mustafa KÜTÜKCÜ
24.10.2015 – DENİZLİ.