ÇAĞMAN YAYLASI

Bir bahar gittim yaylaya,
Yazık değişmiş havası.
Vardım ağlaya ağlaya
Çoktur bende hatırası.

Tasalı vardım yaylaya,
Koca Pınar çok harlıya
Kumpir sulama zamanı,
Çevirdim suyu tarlaya.

Suyun sesini dinlerken,
Geçmiş hayâllere daldım.
Demirci İsmel dedemden,
Kaptım da çapayı aldım.

Kayada ekmek pişirir,
Omar Cavuş Ali dayı.
Oradan hepsi görünür,
Şenlik kaplamış Yaylayı

Biraz öteye yürüdüm,
Afat dayımın sayına.
Beyaz toprağı kürüdüm,
Seyre daldım koyuna.

Benim nenem Osman Gızı;
Çağman Yaylası'nın gülü.
Zehir etti ona yazı
Ardıç altındaki ölü

Yoktu ondan kabadayı,
Efe gibi kullanırdı,
Afatların goca yengem,
Belindeki tabancayı.

Dayım da Demirci Veli.
Odun yapardı pek iyi.
Eşşek ile götürürdüm,
Nikfer'e akşama yükü.

Gurba Veli gaval çalar,
Ardıç altına uzanır
Bazen de uykuya dalar
Koyun Çatak'a dayanır.

Unutmam Gurba halamı
Kucağına yatırırdı.
Süt dığanından kalanı
Hep de bana yedirirdi.

Ayılttı köpek sesleri,
Çektim gözümü arıktan.
Bir an bunlar gelip geçti,
O yayla anılarımdan.

15.10.2015

Mehmet Semercio...