[ italik ]


Değil mi ki zor zamanda "varım!" demek marifet
Uç sayfada iz bıraksın, her kelimen çınlasın
Bak Almana, Avrupaya, düşmanları tarif et
Varsa şayet şüphe duyan, emîn olsun, anlasın.

Sen susarsan, kan kusturur haçlı güruh, misyoner
İstikbâli ifsad eder, çok can yakar her nifak.
Hepten söner mazlumlara yol gösteren bu fener
Yıkılırsa son kal'amız, VATAN denen sığınak.

Ne beşerden pâye bekle, ne ye`se düş, ne naz et
Varsın arsız çelme taksın, dost bildiğin el kızsın.
Say ki en son akıncısın, şehâdete son namzet
Dâvan Hakk'sa zafer senin; zannetme ki yalnızsın.

Yakışmıyor küskün durmak serde saklı sebeple
Yanan Yurdum, ANADOLUM! Neden hâlâ sen yoksun?
Doldur yine kursağını mürekkeb-i edeple
Sızan harfler, hem her hecen, umut versin, gül koksun.

Sen susarsan şer konuşur, ağzı bozuk kâr eder
Gönül denen saraylarda tahta namert kurulur.
Sevgi siner, kin kalpleri muhabbete dar eder
Sulha sembol güvercinler kanadından vurulur.

Şelâle ol, yine çağla yürekler(d)e Yunusca
"Her gecenin bir sabahı, şafak vakti var" densin!
Gerekirse cem et bizi bir cephede ulusca
Alsancağa can borcumuz hakkı ile ödensin.

Mecit AKTÜRK[ /italik ]