Seni bekliyordum her zamanki gibi
Şehrin ana garına gülümseyen
evimin balkonunda
Ay gülümseyerek indi hayalimin yamaçlarında
Sen gelmedin ay üşüdü avuçlarımda

zemheri soğuklari kovalanır
sabahın ilk sesinde
fecr-i sadık belirlenir gözlerimde
bir güneş doğuyor seni deli deli seven bu yüreğimde
düşecek birazdan sıcaklığım
kaldığın o şehrin üstüne
hiç kimse üşümesin sevgili sende üşüme diye

taranır yıldızların saçları düşlerimde
sağılır bulutlar şiirlerimde kardeşçe
yağmuru doğuran denizler gibi
özgürce yaşiyalım bu yer yüzünde
tek tek kurutmak istiyorum
yağmur tanelerini nefesimle
yürüdüğün küskünlük yolunda
saçların ıslanmasın diye
ve çocuklarımız ağlamasın aç kalmasın diye
bir düzen istiyorum
yağan yağmur gibi usulunce ve her kese eşitçe


bir güneş ısınyor gözlerimde
ışıltısı yüreğimde gelen sevgimde
gönderiyorum oturduğun o şehrin üstüne
sabahtan ilk perdelerini açtığında
ben doğacam yüzüne
avuçla beni ellerinle
sakla pencerenin perdesinde
ertesi güne
ve her sabah doğacağım yeniden
oturduğun o şehrin üstüne
her kese eşitçe
tek tek öpeceğim uclarında minareleri
her okunuşunda şerif-i ezan
kulaklarında süzüleceğim kalbine
yıkama ben gelmeden
kokum misafir kalsın
pencerenin perdesinde
gülüşlerinle yıka ben geldiğimde

eğer yüreğin hasretse gülüşüme
gönül kapın açıksa gelişime
gel desen gelirim gizlice
açarım kapiyi sesizce
girerim içeri duymadan hiç kimse
doğan sabahın açlığını gidermek için
görkemli bir sofra hazırla
masmavi bulumtusu gülüşlerinde
ve bir daha ayrılık olmasın aramızda küslükte
adeletsizlik kalmasın kalplerimizde ve yer yüzünde

tüt özgürlük tut ellerimde bırakma
gel sevgili geç kalma
ay üşümesin avuçlarımda

irfan polat 14.06.2015