CANIM ANNEM;
Boyum uzadı, dertlerim büyüdü..
Eskisi gibi her ağladığımda koşup sana sarılamıyorum...
Güçlendim ben diyorum kendim halletmeliyim sorunlarımı...
Sana büyüdüğümü ispat etmeliyim ,çünkü anne diye mızmızlansam üzüleceksin...
benim için uykuların bölünecek...
lokmaların boğazında düğümlenecek, Ağladığında bir şarapnel de benim yüzümden yanağını yaralayıp delecek...
Çocukken düşüp dizimi kanattım diye saatlerce ağlardın,
Şimdi ,öyle çok ağlanacak halim var ki gülüyorum ,geçiştiriyorum işte öyle.. Meğer bu büyümek oluyormuş ANNEM..
Ne kadar derinden ağlasan da yanakların ıslanmaz büyüyünce...
Haberin olsun ben tahmininden daha çok büyüdüm ve olgunlaştım anne...
Ve sen benim melekler güzeli; sen kalbimin gamzesi ömrümün tebessümü.. iyi ki varsın cennet kokulu ANNEM ...