25.5.2017 21:23:36
*
Bir çocuk tanıdım
On üç on dört yaşlarında
Kara kaş
Kara gözlü
Sevimli bir çocuktu
Gelirken
Ne umutlar
Ne hayaller kurmuştu
Her nedense
Kendini varoşlarda bulmuştu...
**
Ne kalacak yeri
Ne de kimsesi vardı
Çok geçmeden
'Sokak çocukları' arasındaydı
Artık omuzunda sandığı
Ayakkabı boyuyordu
Sandığı yastık
Bankı döşek yapıp uyuyordu
Ama
Yaklaşan kış büyük korkusuydu...
***
Mevsim değişti
Kar fırtına birini kovaladı
Üstünde incecik hırkası
Ayağında
Delikli ayakkabısı vardı
Açlığa neyse
Soğuğa fazla dayanmadı
Allah affetsin diyerek
Bir anda
Köşebaşındaki fırına dadandı...
****
Tamda
Soğuktan kurtulacak
Karnını
Bir güzel doyuracaktı
Ama
Yorgunluktan gözleri kapandı
Oracıkta uykuya daldı
Daldı da
Tekme tokatla
Fırıncıya çokta kötü yakalandı...
Muzaffer KALABA
