[ italik ][ /italik ][ikiyanayasla]
Zatın biri oduncu,yaşar idi bir köyde,
Kulluğu yapan idi,karışmazdı kimseye,
Vardı yakında bir köy,tapar halkı ağaca,
Mededi ondan bekler,dua etmez Allaha.




Dedi oduncu bir gün,keseceğim ağacı,
Kurtarayım kavmimi,satsam odun parası,
Rızayı isteyerek,oduncu çıktı yola,
Haberdar oldu şeytan,pusu kurdu yoluna.




Çıktı kırışık yüzlü,sordu amca nereye,
Dağda puttan ağaç var,niyet ettim kesmeye,
Adam müsadem yoktur,şeytan derler adıma,
Kestirmem ben ağacı,sakın bana karışma.




Zahit yaptı hamle,alta aldı adamı,
Çekip de hançerini,boğazına dayadı,
Dedi şeytan Ey Zahid,öldüremezsin beni,
İzin verdi Allahım,gelir kıyamet vakti.




Anlaşalım seninle,parayı alda kesme,
Hergün bir altın alda,biriktir bir köşede,
Sana ne taparmış halk,yapan girer ateşe,
Günahı yapan yansın,sende ne bu endişe.




Bıraktılar şeytanı,bekler artık altını,
Şeytanla anlaşmıştı,yastık altı bıraktı,
Gülmüştü hemen yüzü,birikmişti altınlar,
Geldi ikinci günde,oduncu altın arar.




Kızdı bizim oduncu,kaptı hemen baltayı,
Koştu hemence dağa,orda şeytan aradı,
Karşılaştılar yolda,saldırdı hemen ona,
Seni sahtekar şeytan,yalan söyledin bana.




Olmaz eskisi gibi,şeytan aldı altına,
Şaşırdı oduncu hemen,baktı onun surata,
Hayret ettin değil mi,dedi şeytan adama,
Dün beni yenen sendin,bugün yenildin bana.




Gidiyordun evvelce,niyetin rıza idi,
Yenemezdi bir kimse,Allah arkanda idi,
Şimdi altınlar için,kızıp saldırdın bana,
Bu yüzden galip geldim,seni aldım altıma.




Oduncu mahcup oldu,oldu orda maskara,
İzin vermedi şeytan,uzak oldu Allaha,
Hayır olmalı niyet,kavuşturur Mevlaya,
İhlastan uzak amel,gitmez kalır dünyada.

21.01.2015//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN