(((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((
((((( SALACAK KALBİMDE YARA )))))))))))
((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((
))))))))))))))))))))))))))))))))))

Tek kabahat Salacağ’ındı
Bu ebedi zamanlı uzaklaşma niyetimden sonra
Getirmişti kaçtığım bütün anılarımı oysa
Sarıp sarmalayıp iyot kokulu sırtına
İstanbul’un bağrından benim gibi firar edip
Takılarak Salacak bir sarhoş bulutunun arkasına…
+++
O’nun yüzünden kaçmamışım gibi
Ben ta oralardan ta buralara
Dikiverdi Salacak eski beni birden karşıma
Sevgiliyi unutma gayretimi ettirmiş oldu bana heba
Başlamıştı bile çoktan
Salacak ölümlerime derin bir mezar kazmaya
Gelip ayağının tozuyla...
+++
Kızıl renkli şarapların şemsiyesi altın da teselli bulurdum
Yüzerken terk edilmişlik deryasında
Her vefasızlığı biraz olsun unuturdum
Dikince kızıl renkli şarapları bir kaç duble kafaya
Ancak ayakta dururdum
Yalancı da olsa alkol mutlu olurdum…
+++
Başka bir dünyaya ait olurdum
Şerefe nidalarıyla içtiğim şarap değil de,
Aslında içime başka türden ölümler doldururdum
Biliyordum ki Salacak ömrümde olduğu müddetçe de
Ben yine de ölümlerin kölesi olurdum...
+++
Martılara en yakın,
Hep cam kenarı denizli evler de otururdum
Öylesi durumlarda pencere önlerine kurulurdum
Sarhoş düşlerimin önüme sergilediği,
Çilingir soframa buyurmaları için martılara yalvarıp dururdum
Ve onların bu davetime icap ettiklerini sanıp
Kendince beraber içmeye koyulurdum…
+++
Ateş parçası bir meteor gibi
Uzun bir beraberlikten henüz kopmuştum
Kısacası vefasız bir yürekten azat olmuştum
Ve yüreğim onun yüreğinden kopan
Ben de bir meteor parçasına benzer olmuştum
Karıncanın bile dostluğuna muhtaç şimdi ruhum
Ben artık yalnızlığın ayazını soluyup duruyorum…
+++
Belki yeni bir maviliğe yamarım kendimi umuduyla
Her bucağı sen kokan o kentten kaçmıştım
Ne var ki ben eski beni
O hayal kentte bıraktığımı sanmıştım
Orada bıraktığım anılarımı getirmiş heyhat !
Şimdi bana Salacak rüzgarlarım !
İyi bir iş becermişcesine seviniyordu baktım,
Salacak sanıyordu ki ben bu işten beyhüdarım !...
+++
Kaçmamışım gibi onun anılarından buralara
Yememiş içmemiş toplayıp getirmiş anılarımı
Hem taze yaşanmış gibi canlı canlı !
Akdeniz’in güzel kasabasına, üstelikte gönlüm hala yaralı !
Bağdaş kurup oturdu karşıma Salacak sonra da
Bana yeni bir mekan arattıracaktı,
Galiba bu tabutsuz varlığımı ölümle tanıştıracaktı !...
+++
Ahhh !...Salacak !...
Ahhh !...“Şair Naili Sokağı”...Ahhh !...
Selimiye’nin derinlerinde kaybettim mutluluğu fersah fersah !
Ayrılık virüsü bulaşmış o kanserli odam...Ahhh !...
Kızıyor Salacak gelir gelmez bana...Ahhh !...
Gizli gizli terk ettiğim için kendisini kör bir sabah !...

=========================
İSMAİL HAKKI GÜRCANOK
=====MUĞLA / FETHİYE=====
=========================