acılarımın üstüne
dertler meyhanesinde durmadan içiyorum
içtikçe yudum yudum
kadehlerde teselliyi arıyorum

Şu dudağımdan dökülen
son şarkı da bile ,hep seni anıyorum
yüreğimdeki ince sızısıya
ne bir krem ne bir merhem bulamıyorum


dinledikçe eski şarkıları
mazideki geçmişim den
sanki
hayatımı sorguluyorum

say ki manasız bir aşk yaşadık biz seninle
nasılda ödedik yılların hesabını ayrılığa girince
belki sen çoktan unuttun beni
başkalarını koydun kalbine

aşk denince vuslatın adı
oda zamanla koyar ,gider gücüme
yüreğime dokunur inceden inceye
verem olurum işte ben o zaman ölürüm gizlice

bak ben hala
her gördüğüm kişiyi sana benzetiyorum
kiminin gözlerinde bir gizem
kiminin sözlerin de bir cümlesin bir ses sin ah sen

ah nasılda kötü kader
hainsin sen ,
geçmişin intikamını insafsız
nasılda alıyorsun benden

kendimden korkmuyorum
ben galiba delirdim ,
her geçen gün
sendeyim sende seninleyim hep ben

bıraktığım sokağın
artık hiç neşesi yok
değişmiş artık o eski evler
yıkılmış ahbablıklar dostluk kavramları yok

kim kime olmuş dünya ,
başıboş hep avare
yılların
sorgusuz hesabı yok

geçen zamanlar gibi ,
benimde artık senin kadar
bu dünyada
hiç gözüm yok

şiir c.ceylan yılmaz