Kırılmış umudum kırılmış bin yerinden,
Ne senden iz kalmış ne de mazimizden,
Çiçekler kurumuş sevgi bahçemizden,
Yıllar geçip gitmiş habersiz ömrümüzden,
Ne sen mutlusun ne de,ben sevdiğim.

Boşuna kurmuşuz,güzel hayalleri.
Aramıza girmiş,ayrılık yelleri.
Açmadan solmuş,aşkımızın gülleri.
Bak şimdi ayrı ayrı,ikimizin elleri.
Ne sen mutlusun ne de,ben sevdiğim.

Bütün şehir bizi bilir,bizi tanırdı.
İkimizi asla,ayrılamaz sanırdı.
Duyunca herkes,feryat figan bağırdı.
Bu ayrılık bu şehre,inan ki kahırdı.
Ne sen mutlusun şimdi ne de,ben sevdiğim.

Geçtikçe yıllar,unuturuz sanmıştık.
Ne yazık ki biz de,bu yalana kanmıştık.
Ölmeden hayatta,diri diri yanmışıtık.
Anlamadan aşkı,sonuna varmıştık.
Ne sen mutlusun ne de,ben sevdiğim.

Kaderimiz bizi,ayrı yollara itti.
Şansımız ardına bile,bakmadan gitti.
Nasıl bir çileymiş,canımıza yetti.
Kötü insanlar bizi,gençliğimizden etti.
Ne sen mutlusun ne de,ben sevdiğim.

Mustafa TELLAL
29/10/2014