kocaman bir tokattı dosttan gelen
bir anlık mutluluk çok görüldüğünde
düşerim başımı alırda sessiz kıyılara
kalırım kendime daha dün gibi

biliyorum hiç gülmedim hiç..
bu kadar aciz değildim/son serzenişimden önce
elim ayağım buz kesiyor
gözlerim yine kaldı kendine

içimde büyüttüğüm sevgiler/karşılıksız
kütük olup tıkandığında yutkunama
nerden bilebilirdim ki nerden
umuda yolculuğa çıkan hayallerin yolunu

çok muhtaçken bir kaçışın sonunda
seni buldum sen ben oldun aniden
dilin kemiği yokmuş yüreğinde
apansız yola giren dönemeçlerden

layık değilim dostluğa sevgiye
hak etmiyorum suçluyum biliyorum
kendim ettim kendim buldum
olmasaydın yokluğumdu/kaybedeceğim

maviliklere baka kaldığım sabahlar
akdenizin serin suları akar
ruhuma huzur olurdu günle
paylaşılmamış ne varsa paylaşılan duygular

giden gemiler ayni limana geri döner
fırtınaya yenik düşmemişlerse
maviler uzun gecelerde kaybolur
soğuk düşlerin gölgesinde/sessizce

Cemal Karsavran