ey!
karanlık gece
doğ güneşim
aheste
bir toprak ki
varsıl
bir insan ki
yoksul

bir öyle doğmadı
güneşim
altınım, elmasım
nasılsa beleş
yaşamdan geri kalan
leş mi yoksa?
ve yerleşir
tüm akbabalar

kaplar
teneke evler
insan insanı
hapseder
ver ki elini
ver
yüreklere acı bu
siner
siner

beklenir
ulu bir mücadele
ulur
tüm zalimler hele
umulur
bir zelzele
el ele
tüm kıta

geldi mi acep?
beklenen gün
gürledi mi gök?
tayfunlar
patladı mı?
deniz derya
kabardı mı?

sular
nihayet durulur
kabuk bağlar
kıyıları
kum tepeleri oluşur
oluşur da
yeksan olur yerle

med cezir manzaraları
umudu
geleceğe bırakır
yer yarılır
gök yarılır
ışıksız gönüller
ışımada

bir önder yüreklerde
hem lider
hem er
onu izler
halklar
methüsena ile

bir insandı
ölen
insanlığa rağmen
yankılanır gelecekten
karanfiller serpilen

ey!
aydınlık gün
karanlıklar kalacak
dün de
doğacak güneşin
hakkın
hiç sönmesin
ışığın


L.T.