ey!
karanlık gece
doğ güneşim
aheste
bir toprak ki
varsıl
bir insan ki
yoksul

bir öyle doğmadı
güneş
altınım, elmasım
beleş
yaşamdan geri kalan
leş
tüm akbabalar
yerleş

kaplar
teneke evler
İnsan insanı
hapseder
ver ki elini
ver
yüreklere acı bu
siner
siner

beklenir
ulu bir mücadele
ulur
tüm zalimler hele
umulur
bir zelzele
tüm kıta
el ele

beklenen gün
geldi mi?
gök
gürledi mi?
tayfunlar
patladı mı?
deniz derya
kabardı mı?

sular
nihayet durulur
kıyıları
kabuk bağlar
kum tepeleri
oluşur
yerle
yeksan olur

med cezir manzaraları
umudu
geleceğe bırakır
yer yarılır
gök yarılır
ışıksız gönüller
ışır

bir önder yüreklerde
hem lider
hem er
onu izler halklar
methüsena eyler

bir insandı
ölen
insanlığa rağmen
yankılanır
gelecekten
karanfiller serpilen

ey! Aydınlık gün
karanlıklar kalacak
dün de
doğacak güneşin
hakkın
hiç sönmesin
ışığın


L.T.