[ italik ]



iğde dallarında serçeler
dalı kırmadan açmışlar
biri uçup biri kalıyor derken
ağaç hiç havalanmıyor


çiçek yerinde şimdi kuşlar
düşten güzel açmışlar
sokulmuşlar sık sık ince dallarda
yüreklerinin tıpırtılarına


bir kuş namlunun ucunda
uçmayı bırakmış yürüyor
bir kuş çatıdan seyrediyor olanı
silâhın kendisine döndüğünden habersiz


sararıp dökülme zamanı yaprakların
yine de umutsuzlukların yerine umutları
ekmek zamanı sonbahar yüreklere
açarak mühürlerini sevginin


toprağa karışacak yapraklar
yeniden gelecek göçmen kuşlar
her ağaçta başka kuş gurubu
bekleyecekler dallarda
açacak çiçekleri


bıkmayacağım sevgilim inan
bir gün geleceğin o günü beklemekten
birgün kuşlar öldürülmeyecek
kuş ölülerine bakıp
ağlamayacak çocuklar!


anneler her sokağa çıktığında çocuklar
ya dönmezse demeyecek!



9. 10. 2012 / Nazik Gülünay