Nerde boynu bükük, bir yaşlı görsem,
Aklıma takılır,ne bekler dedem,
Yaslanmış ağaca, döker gizliden,
Göz yaşlarını, akıtır emekli.




Hanımı kaybetmiş, hali besbelli,
Evine istemez,varmak bedeni,
Kimselere belli, etmez derdini,
Kendi kendisini, yontar emekli.



Dolaşır sabahtan, akşama kadar,
Parklar yazın alır, kışın kovar,
Oğlanın kızların, yanına sığar,
Gözüne kulağa, dur der emekli.




Yalnız ve kimsesiz, sanır kendini,
Camide Allaha, sunar derdini,
Kimseye anlatmaz, garip halini,
Gözlerden yaşları,döker emekli.



Gören gözü görmez, kulağı duymaz,
Hayırsız gelinler, evine koymaz,
Oğluna kızına, sığınıp varmaz,
Bir başına evde, yatar emekli.




Yaşlanır iyice, düşer yatağa,
Yatırırlar havalı,bir de yatağa,
Bakacak çocuklar, korlar sıraya,
Rabbine kavuşmak, ister emekli.

27.10.2013//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN