bir şiirle
yeniden yandı yüreğim
ah güneş!
senin de mi iplerin çekiliyor
yoksa ağlıyor mu haline
gökyüzünde bulutlar
Halepçe'de çocukların
görmediler barışı


barışa doğsun çocuklar derken
gelmeyecek gibi
hiç çekilmiyor
güneşin önündeki kara bulut
yüzümüze damlamıyor yağmur
ağlarken Filistin'li çocuklar
Irak'lı çocukların hıçkırığı karışır
kaç bomba birden düşer
ağlarız birlikte
düşeriz şiirlerden


yetmedi
çocukların adının barış olması
o kara gözlülerimizin
zor oldu gözlerine bakmak
bitmezken barut kokusu
boza çalması yaprakların
çiçeklerin zâr açması
kan olması
ahların üzerinde


yar direniyor
ağlamıyor kardeş
Suriye'li çocukların ellerini tutmak
zor oluyor
uzaklaşıyor görüş alanı
önümüze geriliyor kara perdeler
amerikan eliyle
oynatılıyor kuklamız
ve gözlerini kan bürüyenler
görmüyor


çocukların gözlerine bakacak
yüzümüz nerde?
işleniyor kanlı gergeflerde
insanlık suçu!..


25. 9. 2012 / Nazik Gülünay