"Onlar-bunlar" diyerek, bölerek bu milleti,
VATAN denen geminin altını oyma beyim...
Besleyip dizelerle NİFAK denen illeti,
Birliğe giden yola dinamit koyma beyim...

Alsancak canımızdır; hep şerefle taşıdık,
Ne milleti böldük biz, ne yarayı kaşıdık,
Zulüm gördük, horlandık; yaz gününde üşüdük,
Masallar anlatarak insanı bayma beyim...

Kılıç yok kınımız yok; çok boyunlar vuruldu!
Koca bir başbakana darağacı kuruldu,
İkna mahzenlerinde az mı fidan kırıldı?
At gözlüğüyle bakıp, gerçeğe kıyma beyim...

"Durmak yok yola devam" bu lâf niye batmakta?
"ADAM"a bir israil, bir densizler çatmakta,
Millet değil, "HÜCRE" de BALYOZCULAR yatmakta,
Yokmudur bir orta yol? tefrite kayma beyim...

Askerlik kalkar mı hiç? tam bir kuyruklu yalan!
Gördük hortumcu kimmiş; çete ne, neymiş talan?
Gerçekleri görüyor biraz insafı olan
Millete aptal diyen aptala uyma beyim...

Belli ki henüz daha bir hazım sorunu var,
İlk kez millet umutlu, milletin yarını var,
Bu millet istedikce sürecek elbet bahar,
Yeter ki her yalanı gerçekten sayma beyim...

Mecit Aktürk