Teravihte mevlitlerde bayramda
Camide ne güzel küçük çocuklar.
Sahipli camide boşlar seyranda
Camide ne güzel küçük çocuklar.

Başında takkesi ne mâsum durur
Bilemez secdede başını vurur
Onlarda bulunmaz kibir ve gurur
Camide ne güzel küçük çocuklar.

Oyalı yazmayı anneden almış
Davranışlarıyla nede çokbilmiş
Giyimine baksan gelinlik olmuş
Camide ne güzel küçük çocuklar.

Cami ile cemaati süzerler
Sıkılınca aralarda gezerler
Bazen böyle tembihatı bozarlar
Camide ne güzel küçük çocuklar.

Eğilince birbirine bakışır
Bazen diğer çocuklarla takışır
Ona yaramazlık dahi yakışır
Camide ne güzel küçük çocuklar.

Kanaatkâr bir şekere sevinir
Arkaya itilse hemen uğunur
Başı sıvazlanır ise avunur
Camide ne güzel küçük çocuklar.

Bir safta olsalar bir kaçı bazen
O safta koymazlar tertip ve düzen
Yine de olmasın onları üzen
Camide ne güzel küçük çocuklar.

Tespihi dağıtmak onların işi
Tekrar toplamakta bulunmaz eşi
Gülünce görünür dökülen dişi
Camide ne güzel küçük çocuklar.
Büyüklerin yanında diz çökerler
Herkesle birlikte tespih çekerler
Duada el açıp boyun bükerler
Camide ne güzel küçük çocuklar.

Saflarda yan yana çok çocuk varsa
Aralara hemen büyükler girse
Cemaatte fedakârlık eylerse
Camide ne güzel küçük çocuklar.

Fatih Sultan gül demiştir çocuğa
Güller açar gelir ise ocağa
Her şey biter alınırsa kucağa
Camide ne güzel küçük çocuklar.

Örnek olsa anne baba evlâda
İyi yetişirler kalmaz belâda
Yardım eyler böylelere Mevlâ’da
Camide ne güzel küçük çocuklar.

Çocuk doğar zaten dini İslâm dır
Sonra yanılsa da dünü İslâm dır
Tövbe eyler ise sonu İslâm dır
Camide ne güzel küçük çocuklar.

Çocuk cam kâsedir içi görünür
Ne ile dolarsa ona bürünür
Sahipsizler sokaklarda sürünür
Camide ne güzel küçük çocuklar.

Rabbim içim dolu tutuldu dilim
İlham olmayınca yazmıyor elim
Behlül daha çocuk çok görmeyelim
Camide ne güzel küçük çocuklar.