Sen sayet beni unutsanda,
ben herzaman istedim seni görmeyi.
Sen bu sayfayi coktan kapatsanda,
ben hic düsünmedim senden gecmeyi.


Dügünde karsilikli oynadigimizi,
sanki dünmüs gibi hatirliyorum.
Göz göze bakismalarimizi,
inan ben hic unutmuyorum.


Istekler birken,arzular beklerken,
kimse aramamis,kimse sormamis.
Aramizda mutluluga saatler varken,
kimse kimseden haber alamamis.


Sencede o gece bizim degilmiydi,
acaba hersey o gecedemi kalacakti.
Bitmemecesine makarada dönen bir film gibiydi,
yoksa hersey gönül sahnemde oynayan bir yalanmiydi.


Münasebetim olmayarak bir karar aldim,
onca zaman sonra seni bulmak istedim.
Herkese seni sordum,heryerde seni aradim,
gayem belki sesini duymak,belkide seni görmekti bilemedim.


sana ulasmanin nekadar imkansiz oldugunu bile bile,
soruyorum yinede kendi kendime,
seni bana unutturmayan nedir diye.
hic umursamadan cikip karsisina ve bir merhaba desem diye.






Hasan Baltaci,(Berlin"ne Özlem var o kendini biliyor)